فانوس-45

1-فاصله بین حیات و موت حیاطی هست که در آن بذر نیکی حیات موت را آباد میکند.

2-محبت را بکارید کاشتن بذر خانواده بذر جامعه هست و بذر جامعه ماحصل دریافت آن چه زیبا نیکویی هست که در آن قلب ها کار زبان را مرحم کند نه زخم ها زخم زنند.

3-با روح القدس آشنا شوید حداقل آن اینست که مهربانی بین زنجیره را در یک بستر  دریافت میکنید و در گستره آن هم دریافت میشود.

4-سر مباحث اعتقادی بکوبید چون یافتید در گفتمان سر اختلافات نمی جنگید بلکه بر سر  چگونگی آن بحث میکنید.اگر هم کتب قدیمی یافتید گنج آن تمیز دادن آن هست.

5-صبر در مصائب و سختی در زمین رنج در زمین میتواند بذری باشد برای آنچه میکارید کاشتن از بردن مهمتر هست بردن حتی به اندازه یک لباس هم نیست.

6-دانش دست یافتنی هست با مطالعه کشف حقایق از درون مطالعه گنج شخصی نیست بلکه گنجی هست برای همه در دانش گنج نهفته هست اما هر کسی به آن نرسد.

7-هر کسی  به میزانی پر میشود.آنیکه پری به معنای حقیقی برسد حکمت را هم با پری در میابد.

8-برای آنکه در راهی سختی حقیقی کشد حتی تا آنجا که خدا پیمانه او را پر برای موت کند هم سختی هست خدا کند آن سمت سختی نباشد جهان مادی و جهان غیر مادی.

9-همه به سمت یک مقصد میرویم.آنیکه دیروز مطمئن بود خواهد بود نیست  و آنکه مطمئن هست که فردا هم میماند خواب هست تنها یک حقیقت هست آنچنان زندگی کن که چه دیروز نبودنی شد یا امروز کاری مفید کرده باشی.

10-آنکه جهان مادی را با جهان  غیر مادی عوض کند مثال آنست که آشغالی جمع کند که به زباله دان بدهد.آنیکه برای کوله معنوی جمع کند نه در این دنیا نه در آنجا از دست نمیدهد مسئله عوض کردن مبادله مادی و غیر مادی هست.

11-خداوند دوست حقیقی شماست.نه از شما میبرد نه از شما می برد بلکه شما ببرید او منتظر هست شما را برای هیچ میزان مادی دوست ندارد جز  وسعت مهربانی و عشق شما به گسترش آن.

12-کسی که به خدا اعتماد دارد نه قهر میکند نه میبرد بلکه میداند هر کاری بر اساس حکمت اوست.شاید چیزی به ضرر شما باشد که خواهان آن باشید و چیزی به نفع شما که آن را دوست نداشته باشید.

13-اگر زندگی شد معده پر شهوت قدرت زور فرق با حیوانات میشود چه؟ اما تفکرست که میزان هر چیزی را درست تشخیص میدهد حتی حیوانات هم متفاوت عمل میکنند غریزی اصل زندگی و آیا شما در پیرامون خود تغییر بر چه اموراتی میتوانید بدهید.

14-اگر کسی را دیدید وحشی بود و از وحوشیت خود میبالید.در انسان که هیچ در آدم بودنش هم شک کنید بسا که روح آدمی خود را هم از دست میدهد این خصلت دریدن.

15-آنیکه به دنبال چهره زیبا هست فردا با  یک نقل  و شکلات هم  تغییر میکند اما آنیکه بدنبال حقیقت هست چهره معیارش نیست بلکه حقیقت را میابد و چون رسید نه با نقلی عوض نه با معیار مادی عوض میشود.

16-آنیکه تو را برای منافع شخصی دوست بدارد فردا هم تو را با همان منافع شخصی  عوض میکند.

17-مشکل تمام  مقابله ها ی تاریخی  چشم بسته و منافعی زیاد بوده نه چشم مانده نه منافع.آنچه میماند حقیقت هست.حقیقت عوض شدنی نیست.

18-گاهی برای شخصی یک جمله کافیست و گاهی برای شخصی صد کتاب هم کم هست.خوشا به حال آنیکه یک جمله هم نخواهد.

19-برای افراد لجوج دید مادی خواب هست. و دید بیداری هم غفلت.و در بین همین غفلت نه آن را باور میکنند نه این را.مگر  جهنم که اعمال خود آنهاست. گاهی یک برزخ روحی از صد آتش سوزان بدتر هست.برزخ جهنمی  وقتی حالت برزخ بهشتی را مقابل بیند آن را خواب و آنچه میبیند باور.این فرق مهمی هست.

20-خوشا بحال کسی که بدون حساب و کتاب هم مهربان باشد.چون بدون حساب و کتاب هم  به او عوض داده میشود.چون بنیاد اصلی انسانیت را از دست نداده.و معامله نکرده. بلکه حقیقت انسان بودن را دریافته.اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید.

21-به اعتقادات دیگران احترام گذاشتن نشانه شخصیت شماست.اما با انحرافات مبارزه کردن وظیفه انسانی شماست.

22-جمعیتی  منتظر ظهور هستند و جمعیتی  یافتن آن.یافتن یعنی  جلو انداختن.انتظار خواستن.آنیکه یابد یعنی آنیکه موقع ظهور مقابله نمیکند.و آنیکه نیابد ممکنست مقابله کند.منجیان یافتنی هستند اما دست نیافتنی نیستند.خداوند هیچ دینی را مایوس و نا امید نمیکند.

23-اولین نمونه بارز یک منجی  برگشت خیریت و حاصلخیزی و عهد پیمان یک جمعیت هست. آفت از آن هست که آنها در سختی باشند و جمعیتی در رفاه.کاش اصل را بیابیم تا مشکلات بر طرف شود.تمامیت یک منجی خیریت هست. ابلیس ها خیریت انسان ها را نمیخواهند.و منجیان خیریت انسانها فرق بزرگی هست.

24-زمانی که مسیح ظهور کرد گفتند میگوید از آسمان آمده.زمینی  آمده که؟ یعنی اصل مثال.گویند مهدی آسمان هست در زمین رفت و آمد میکند.گویند سوشیانت خیریت و زمین و...زمان گذشت مسیح  را مسیح قلابی خواندن و آنگونه عمل کردند.خدا عاقبت همه را به خیر کند.

25-در زمان عیسی مسیح در یهودیت همه چشم انتظار منجی بودند.حرف کلامشان بود حتی زنی که آب میکشید.مسیح گفت من همانم. زن گفت آیا مسیح اید معجزات بیشتر میکند.جهل جهالت کوزه آب نیست که پر شود لبریز شود .شناخت بوده اما ایمان حقیقی نبوده.

فانوس-44

دهن بینی چیست دهن بینی یعنی فلانی آمد گفت راه راست کج هست. فلانی به دهن آن شخص راه راست را کج دید.فلانی آمد گفت این کوه میریزد فلانی گفت این کوه میریزد. فلانی گفت این دوچرخه نیست اتوبوس هست فلانی گفت اتوبوس هست.حالت اول راه راست با تقویت ایمان تشخیص داده میشود اما با دهان شخص اگر دهان بینی باشد کج بنظر میرسد.حالت دوم کوه استوار هست مگر به خواست خدا بریزد حال معنا زمان. شخص سریع پس میریزد. حالت سوم.دوچرخه دوچرخه هست اما شخص دهن بین اگر آنقدر تزلزل ایمان و فکر داشته باشد دوچرخه را هم به دهان بینی اتوبوس خواهد پنداشت. حال مثال دوچرخه مانند حقیقت بینی هست حقیقتی آشکار هست اما با ضعف فکری و ایمانی در امورات معنوی شخص اتوبوس را هم به یک گفتن دوچرخه میبیند. خورشید را هم همینگونه. ماه هم همینگونه. دنیای تصویری دگر برای ذهن او ساخته میشود که این ساختن با امورات حرکتی آن شخص در اتصال به کجا شکل میگیرد. پس سعی کنید آنقدر قوی در ایمان و کار خود باشید که تمیز دادن را بدانید نه به تنها علم و خوانش و تفکر بلکه بر پایه اصل آن اتصال خدا. در این گام اگر تازه کار هستید در اموری باید صبور باشید و تمیز دادن را بلد بشوید اما این یعنی راه راست راست هست. حقیقت محض حقیقت بینایی فکری تفکری هست. و چرخ ایمان بزرگتر میشود اما در چرخه بزرگتر آن یعنی خدا. پس ایمان در اتصال قوی از چرخ به چرخ بزرگتری وصل میشود اما حقیقت همیشه حقیقت هست امروز نشود فردا نوعی دگر چون در چرخه بزرگتری حرکت میکند که امورات با هم بالاخره روشن میکند و چرخه تاریکی  هیچگاه از فرار از حقیقت هیچ کجا نمیتواند پنهان شود مگر آنکه چرخه تاریکی  پاسخ ذهن های بشریت را دهد. پس فقط کافیست حقیقت طلب باشید و دانایی خود را افزان به درستی کنید.

آب لازمه هست زیرا آب مایه حیات هست. آب به گیاه  بالندگی و خورشید تابش درست قرار گرفتن گیاه و آب باعث رشد و جوانه و سبز شدن میدهد.آب تشنگی را بر طرف میکند. دانش مانند  رود و دریاست. شما در دانش افزودن در رودی حرکت میکنید به سمت دریا. ظرف فکری شما پر و پر تر میشود. معنویت هم مانند رود و دریاست. در این ظرفیت پر سازی درون شما به سمت روشنایی حرکت میکنید.در مراحل آن غرور تکبر بیجا میریزد. و جای آن  درستی پر میشود. غرور بد هست غرور کاذب سخت انسانی را زمین میندازد و بجای آن خاشع شدن و درخت پربار تر افتاده تر شدن هست.پس در مراحل ایمانی غرور برتر بینی جایش را به دست من دست تو یکی دست میگیرد و یکی غرق میکند آنکه در غرور غرق شود در غفلت زمین هست و آنی که در سرافرازی رضایت خدا کار کند خداوند دستش را میگیرد این کارنامه اعمال انسانی کاری هست که برای مخلوقات خدا انجام شده. و در آن معنویت. دانش.خدمت.مفید بودن. با فایدگی بر افزودن صفات خوب و نشر درستی و نشر حق و حقیقت و امر این عمر چه شد به حاصل در اینکه انسانی بیهوده آفریده نشده که بیهوده و بی حاصل بذر خاک شود زیرا روح انسانی هست که ماحصل برداشتش را خواهد دید.روح سبک و جسم با هر اندازه  سبک. جسم  سنگین و روح سبک هر دو با قدرت خداوند هست که در هم خود بارز ترین نمونه خلقت قدرت خداست.

آنکه رضایت خدا را سبقت بر رضایت مخلوقات دهد بر حسب اراده خدا در جلال خداوند میکوشد و انکه سبقت اراده خلق و رضایت خلق را جوید در همت آن بر کسب منافع زمینی یا حسب پیروزی بر هم کار میکند و آنکه در حسب منافع و مطامع زمینی کوشد در همان راه سرنگون شود.پس کوشیدن در راه خدا یعنی رضایت خداوند نه رضایت خشنودی خلق بلکه رضایت خدا در رضایت مومنان حقیقی ایمانی بر حسب رضایت از آنانی که مورد ظلم واقع شدند هست نه آنی که بره ها را خورده پربار از گوشت آن هیکل اندوخته و زور و ستم روا دارد و پرباری آن را همت خود بداند در حالی که از همت خوردن بره ها پر شود.پس آنی که تکیده و کم استخوان از باد بردن آن شود را خدا مستحکم و آنی که پربار از خونست بر همان پرباری باد ببرد.پس اگر همت در همت خود باشد چه اشکال خورد و خوراند بر دیگری نه از مطامع دین یا مطامع آنچه بیت المال مردم از هر اعتقادی که باشد پر از گناه شود در این راه سختتر بر او رود زیرا راه خدا شوخی بردار نیست هر چند بر مکر های خود  خود را از جای برکنند.زیرا مکر دامن صاحب مکر را میگیرد و  بذر نو کلام نو شود در هر کلامی برای هر اعتقادی اما  آنکه سختی کشد و آنی خندد کدام دنیای بعد اینو حساب یا کور هست یا راه بینا شدن را نیافته یا آنچه بر او شتافتند راهی بوده که میخواستند و اما آنی که راه حقیقت را ترس انگارند در ترس خود از اعمال خود آنهاست زیرا آنی نزد حقیقت طلبی آید که راه حقیقت را خواهد حتی به راهنمایی دیگری.و آنچه عرضه شود  بر تفکر جاری گردد و حسب آنچه خدا ارزش دهد والا شود در نزد خدا پس آنچه که عرضه میشود سنجیده میشود اما انچه از آسمان هست سنجیده شدنش بینش تفکر بینایی هست زیرا خداوند در اثار قدرتش بر آسمان نیاز به تایید ندارد مگر آنچه درست هست را جویند و آنچه نادرست هست معلوم شود پس بر آنچه که  درست هست نکوبند و بر آنچه که نادرست آید کوبند و این خصومت درون از برون در حقیقت  زمانهایی هست که به آن گوشه گیری و زدودن ها و در خود رفتن ها کم ارزش شدن زمینی سعی بر ارزش در مقام آسمانی در راه رضایت مخلوقات خدا آنها که حقیقت را میخواهند بدانند و درست کردار شوند هر چند بر آنها  بتوان قدرت رسانه ای یافت نشود به آسانی اما انجام وظیفه انسانی در بر خدا یعنی آنچه رضایت خداست.

خواندن کتب دینی.فهم آیات.آنچه آیات به تفکر انسان جاری میکند.پری معنوی.تفسیر درست و دقیق برای شناخت آیات و درک فهوای کلام.شناخت تاریخ.شناخت کتاب و ادیان.ذهن باز و بدون تعصب بلکه دریافتگر و کشف کننده و مکشوف شونده.ذهن و تفکر تمیز دادن.مکشوفات را از کتب میزان کردن. و حاصل آن از چینش پازل چه بدست میاید. و کلیت امر.دقیقترین. یا پازل آن.و کلیت اینکه آیات چه میگوید. و فهم ان.و پازلی دقیق. کدام دقیقتر به هدف میرساند. اصلان همین معیارها جواب میدهد که کلیت در ربط و سبط آن.نظر شخصی یک مسئله. پری معنوی یک مسئله. و البته به نحوی قبول داشتن کتب در سطوح افراد مختلف بشریت.و همه اینها یعنی رسیدن به هدف. و آنگاه آموزه ها. بشریت.جواب ها.پیشبرد برای امری که به نفع بشریت هست. و در کل آن رضایت خداوند. و کلیت آن مسیری که به نفع بشریت میشود.

پس در امر مسیح شناسی ما یک پل میزنیم به دوران داوود نبی یا داوود پادشاه در این دوره که سموئیل برای مسح داوود می آید تمام برادران داوود را میبیند یکی تنومند یکی  قویتر یکی بزرگتر یکی کوچکتر اما سموئیل نبی میگوید کسی دیگر مانده یسی میگوید کوچکترین آنها داوود . و میبیند میگوید همانست و مسح میکند.و همان روح القدس.یا روح یهوه بر او می آید.در تورات به موسی گفته میشود خداوند ما را به شکل خود آفریده و کنارش پرانتز باز میکنند از نظر معنوی.و یا میگوید برای یهوه شکل در آسمان نظر نگیرید.خب در این زمان شائول هم مسیح هست داوود هم مسیح هست. و در هزار سال بعد از آن عیسی مسیح هم مسیح هست.خب میزان قرار گرفتن مسح در مسیحیان هر کسی که وارد این دین میشود وارد مسیحیت میشود تمعید میگیرد. داوود را سموئیل مسح کرد حال آن فرد را هم یکی تمعید میدهد. مثل اسلام که کسی وارد میشود در آن دین شهادتین گفتن هست.در آن تمعید هست.خب چه کسی شهادتین را به شما میگوید بگویید و چه کسی شما را تمعید میدهد.اما هر سه آن مسیح بودند.یکی شائول بود یکی داوود خب مسح شد داوود ماشیح شد.و حالا معجزاتی یا امر بر اینکه کوه ها و پرندگان تسخیر او بودند.برای نبی شدن داوود اول مسح شد بعد قدرت یافت و در ان یافتن قدرت بر ستمکاران پیروز شد.و مستمند را فرق نگذاشت و مستقیم با او سر میز نشست و غذا خورد.یعنی تو برای من پادشاهی هستی که اگر فقیری برای من فقر تو مهم نیست.بلکه اینست که داوود در مقام پادشاهی فکر نکند حالا که پادشاه هست خود را گم کند یا غرور بگیرد.حالا مسیح هم در   رود اردن تمعید میگیرد و روح را یحیی  میبیند که از آسمان بر او وارد شده به شکل کبوتری بر او نشست.یعنی شکل و قابلیت نشست در جسم.حالا مسیح مرده زنده میکند.کنترل طبیعت میکند.چشم نابینا را یک گل درست میکند بر چشم او میزند و میگوید برو در رود بشوی.یا گوش بریده را گل میزند و گوش درست میشود.در طوفان کنترل طبیعت میکند.در قایق در امواج طوفان.یوحنا میگوید مسیح آنقدر معجزه کرد که کتب گنجایش آن را ندارد.همینقدر که ایمان بیاورید.خب این مسح هم مسح هست.شائول هم مسح هست.اتفاقا شائول را هم سموئیل مسح کرد.قابلیت داوود بیشتر بوده و قابلیت  عیسی مسیح بسیار بیشتر بوده.خب سوال کسی که کنترل طبیعت میکند آیت یونس  را در آسمان به آنها میدهد و مرده زنده میکند و پرنده بی جان را پرنده میکند.یعنی پرنده که وجودیت ندارد را در پرنده شدن و  پرنده میشود میکند.چگونه تصلیب میشود.چگونه روح را میگویند گنوسی ها در تصلیب از او خارج شد و شد پسر انسان و روح مسیحایی او جدا شد و مسیح در تصلیب نبود.پس کی بود رفته رو صلیب.پسر انسان را بلند میکنید در گلگتا جلجتا جمجمه.خب اگر مسیحایی او خارج شد و یعنی پسر انسان شد.روح مسیحایی چه بوده. یعنی روح القدس خارج شد.روح خدا خارج شد.چرا خارج شد.کلمه جسم شد.در میان ما ساکن شد.آیا تن جسمانی ماده عیسی مهم بود یا تن ازل او.تن جسمانی او که در تصلیب تمام شد بود. رستاخیز  سه روز بعد زنده شد و چهل روز در بین شاگردان بود که؟ آیا مسیح که از آسمان گفت آمدم آیا ازل بوده. ازل که تا آن زمان فاصله زیاد دارد.رستاخیز زنده شدن مسیح همراه با جای زخم بوده نه اینکه با  دو دست سوراخ یک پهلوی  سوراخ از نیزه بیاید.این جسم از قید مرگ جسته و زنده نو شده.اما آثار جراحت او در ایمان آوردن آنها نمایان میشود.و حالا زخم مقدس که بر بدن حالا خواهر مسکو  یا پادره پیو که تا آخر آن زخمها را داشت و حتی خواهر مسکو که شدت آن و حالا این زخم پادره پیو را که یک کشیش بود به کشیش مقدس تبدیل کرد. یعنی پادره پیو مقدس.که از نظر تجلیل ساخت مجسمه حتی مثال مجسمه در برزیل هم برای آن ساختند.و بسیار تجلیل کردند.و این زخمها از موقع پدید آمدن آن تا هنگامه مرگ هم با او بوده.زخم ها در مقدسین یا زخم های مسیح از نیزه بر بدن پهلو تا زخم دست.خب مسیح با همین زخمها به شاگردان حاضر شد شک کردند و توما گفت خودم شخصا باید دست بر زخم گذارم تا ایمان بیاورم او همان عیسی مسیح هست. بعد هم توما دید و بر اساس شناخت هایی که رسولان از عیسی داشتند در ریز آن امورات شناختی و کلامی غیره از آنچه باید یک رسول از مسیح شناسد او را شناختند و مسیح به توما گفت خوشبحال آن کسی که ندیده ایمان بیاورد. یعنی رسول بوده ولی این شناخت همانند آن شناختی هست که مسیح میگوید من را غیر پدر و روح حالا روح القدس کسی نمیشناسد مگر بر او مکشوف شود. خب بر یحیی در اردن مکشوف شد.کامل و تایید بر مسیحایی عیسی مسیح.و میزان رشد روحی و معجزات سنگین.حالا مثالی شخصی  در مسیحیت گفته بوده بنا به چهره کفن تورین و زخم همان مسیح دو هزار سال پیش هست و نامه ای هم گذاشته فلان پاپ هم تایید کرده.ما قضاوت نمیکنیم. اما مگر پاپ آن موقع از زخم خبر نداشته تازه بر تایید زخم.آیا مسیح فقط زخم هست.اگر اینگونه بود که پادره پیو قویترین نوع زخم داشت.حالا تهمت هایی در زخم به او زده بودند اما نهایت آن تایید و این پادره پیویی که امروز در شیشه ای در واتیکان حالا نگهداری جسد مقدس هست. با این زخم میتوانست آیا مسیح بشود.خب وقتی مسیح درون او بوده توانسته زخم را بیابد دیگر.والا تا چیزی قرار نگیرد زخم نمایان نمیشود.یا خواهر مسکو در مکاشفه مستقیم حتی کتاب دارد.کتابی از اسراری و مسائلی که قسمت هایی از آن مهم هست.یا یوحنا میگوید من در صبر مصائب با مسیح شریک هستم. یا در این رنج و سختی.مکاشفه میکند.کتاب مکاشفه را در جزیزه مینویسد غار آیت.پاهایی مانند برنج صیقلی صدای او مثال صدای یک گروه کر انگار.یا فلان اشخاص ها در جهان صدایی شنیدیم بعد گفتند مسیح هستند.چه صدایی شنیدی .حالا قضاوت راست دروغ آن نمیکنیم. میگوییم صدا شنیدند اصلان گفته شد شما مسیح هستی.عیسی مسیح چه میزان مسیح هستید؟ 5 درصد یا 10 درصد یا مثال پادره پیو آن درصد یا مثال ایمانداران چه درصد با مسیح هستید؟ و الا همه نبی رسول میشدند.یعنی اگر هر کسی تمعید گرفته دومیلیارد و پانصد میلیون جمعیت مسیحیت هست همه مسیح میشدند.همه مسیح میشوند اما عیسی مسیح و روح چقدر در آنها هست.پدر آسمانی خداوند را چقدر در زندگی و جسم خود در زنجیره ایمانی دریافت کردن.والا مثال دست پاپ فرانسیس و آن معلولیت جسمی بیرون راندن از شخص جهان مخابره میکند.پس اگر کار بزرگتر بوده جهان مخابره میکرده. همانگونه که پطرس رسول آن  معلولیت جسمی را در حضور مردم و یوحنا شفا داد.چه میزان پر روحی بوده. یا پولس.یا اندریاس.یا متی یا لوقا.یا مرقس.و...یوحنا آن کار را نمیتواند کند اما پطرس میکند. یوحنا در آن قوت که به او مسیح گفت داری مکاشفه میکند کتاب انجیل یوحنا و کارهایی که باید کند را انجام میدهد پطرس کارهایی که باید انجام دهد میکند.والا اگر خود عیسی مسیح میگفت من خدای واحد هستم میشد بقول آنتی کراست دیگر.دشمنان او هم شاد و رقص میکردند.که مثال مردی سوار بر خر وارد اورشلیم بشود بگوید من خدای واحد هستم.اینگونه از نظر یهود و جهان میشود آنتی کراست.حالا میگویند تثلیث در کتاب مقدس نیست و شورای الهیدانان چگونه آوردند.و مسیح و روح القدس را خدا دانستند و خدا را هم خدا و سه را خدا.و اگر اینگونه نبود مسیح را نمیپرستیدند.مسیح میگوید غیر خدا من را نیکو نگو فقط خدا نیکوست.یعنی من را آنتی کراست نکن.که فکر بر این کنند مسیح گفته خدای واحد هست.بعد تصلیب شده و پادشاهی هم حق او نبوده در اسرائیل.و ماشیح نبوده.پس حق بر قوم اسرائیل و یهودیت هست.آنها باید منجی دگر میافتند و او را ماشیح میکردند حالا مسیح از زمین آید آسمان آنتی کراست هست.و او مسیح اصلی نبوده.و مسیح بدنیا می آید. خب مسیح عیسی بدنیا آمد در بیت الحم و در مصر و ناصره و اورشلیم زندگی او شجره در انجیل به داوود نبی میرسد.از آسمان هم که خب روح القدس  که آسمان بر او آمده. و در رحم قرار داده.و مثال یک انسان زایمان  و دنیا امده.و پدر مادر زمینی داشته. و اینها نسب داشتند.اتفاقا در این سرنوشت مریم باکره بوده دیگه که روح القدس در رحم قرار دهد.و حالا در رود اردن تمعید و قرار گرفتن و این حجم مسح.اگر مسیح میگفت من خدای واحد هستم میگفتند دجال هست.یا همان آنتی کراست. یا نمیدونم ضد مسیح.یعنی شخصی که مسیح هست اما خود را خدای واحد میداند بعد طبق مسیح شناسی حجم مسح بالای مسح دگران بوده از آمار معجزات مسیحایی او.که اگر واحد گفتن بود تصلیب میشد.پس چرا تصلیب شد؟ ایا در معبد شورش راه انداخته در معبد جای عبادت خدا جای فروش گاو گوسفندو کبوتر هست.اگر این شورش هست چقدر بر حق بوده.اگر زیر شکنجه یک چشم را از دست داده خب با دوچشم وارد جهنم نشده خوشبحال کسی که با یه چشم وارد بهشت شود تا با دو چشم وارد جهنم.حال شکنجه شده مثال این چشم از دست داده. در جسم ماده.اگر پولس گوید اگر مسیح غیر این گفت دروغگو هست. خب چه مثال مسیح را درست دریافت کامل کردند که امورات دگر را.میگوید خون مرا  خوردنی هست همه رسولان میروند.آیا خائن افراد دور او هستند نه مثال ها سنگین و زمان بندی هست عجله نباید کنند و میرسند به همه آن.اگر میگوید  ایمان را در زمین خواهد یافت.همه اینها روشن نمایان در زمان میشود در زمانبندی زمان خود.اگر میگوید مثال زمان نوح  که داخل کشتی گشت همه اینها زمان دارد.والا ابلیس دوست دارد همه گونه مسیح در هر زمان رنج بیند و مصلوب شود انکار شود حتی در وسوسه مسیح در آن بیابان و زمان آن پیروز شد مسیح.والا ابلیس دوست دارد مسیح انکار و رد شود.مسیح در هر  شرایطی سختی بیند.نیرو دارد.با این جمع نیروی ابلیس مثال نوح داخل کشتی گشت خیلی  مهم هست حالا با زمانبندی خدا.ناگهان برگشته خجل خواهند شد.خیلی این ها آیات زیباست و پر از سنگینی. خود رسولان هم در پری در بازه زمانی بیشتر میشدند ایمان قویتر میشده.پس شناخت امریست بر خدا و ایمان قوی.والا زمان نوح هم میخندیدند تا زمانی که نوح وارد کشتی شد در توبه بسته شد. تازه اینقدر لجوج بودند که تا غرق نشدند ماندند.پس لجاجت باعث مرگ فرد لجوج میشود.و معلمین کج کننده خود مثال غرق کننده میشوند.پس فهم آیات و کلام مهم هست.والا کسی که بر خود گوید آسمان نشستم و خدای واحد بخواند خود را یعنی جوری که بر آسمان نشستم و واحد هستم. میشود آنتی کراست هر کسی که باشد.حالا یک معلم موعظه گر اگر اینگونه خود را خدا و کامل به همه اسرار بداند باید بتواند در زمان نجات کاری کند که مثال و همان کشتی مانند باشد.چون برای هر امر خدا زمان هست و عجله ها همیشه در تاریخ بوده. حتی مثال ربایش در آسمان. داوری قیامت.خون من خوردنیست  و جسم من رسولان رفتند و آمدند بعد زمان دار در آن بازه بوده و هر امری را زمانی هست و هر صبری را  ایمان قوی میکند.

فانوس-43

پس در چرخه تاریکی فلان امر را انکار فلان انکار فلان انکار همه چیز انکار میشود.چرخه تاریکی احساس پیروزی زمینی میکند.

که ناگهان چرخه روشنایی حرکت بزرگتری میکند.حرکت بزرگتر نوعی امر قاطعیت بر امور میشود.

چرخه تاریکی تا اینجا مطمئن میشود که مسئله تمام شده که یدفه چرخه بزرگتر یعنی خدا امر را قویتر و کم کم از یک بعدی به شخصیت های متفاوت در چرخه از هر سمتی که قابل بیان تر و واضح و دگر بدون رد انکار باشد وارد عمل میشود.بعد چرخه تاریکی که سر وصل آن برای چرخه روشنایی شناخته شده هست. وارد فاز زمینی میشود. فاز آسمانی زمینی در چرخه روشنایی حرکت بزرگتر میشود.این برای آنست که خداوند شکست ناپذیر هست.چرخه تاریکی خدایان زمین قدرت مادی  آدمی در بر آن چرخه هستند. خدایان زمین کم نبودند. فرعون نمونه بارز آن بوده. که هم خود را جای خدا میدانسته و هم قدرت زمینی فراوان مال بسیار زیاد و قلدر بوده.فرعون و موسی و هارون یک امر بسیار تاریخی جالب از شکست تاریکی هست. موسی در حدود پیری نه اینکه نداند قرار هست کاری کند نه آن کار بزرگ را انجام دهد.در ورطه آن بسیار آزمایش الهی بر قوم وارد میشود. از گوساله پرستی تا غیبت موسی و اتفاقات آن. موسی به قوم خود فرمان خدا را یعنی یهوه را مبنی بر اینکه شما باید از این دریا عبور کنید تا آنها فرعون و لشکرش که دارند میایند در این راه بیایند و بروید میروند با حالا شک و یقین امورات و یدفه دریا بسته میشود و فرعون لشکرش نابود و هلاک میشود.اینجا فرعون پیروزی را یافته بود اما در این لحظه تمام افکارش بر پیروزی قلدری خدا دانستن قدرت خود فهمید مثال یک قدرت ضعیف ضعیف در برابر خداست.خب این نتیجه تاریخی میگوید فرعون دیگر ید قلدران بود لشکری که فرعون داشت لشکری بسیار مجهز و قوای مالی بسیار زیاد و قدرت زمینی داشت که همه فکر میکردند فرعون را هیچ کسی نمیتواند شکست دهد.اما خداوند به وسیله موسی نبی فرعون را شکست داد. اما دست یاری خدا بود که فرعون شکست خورد در زمانبندی خود .حالا دگر فرعون که در زمان خود آن وسعت و امکانات و تجهیزات قوای نیرویی زیادو. همه چیز داشت.شکست خورد.این یعنی در تاریخ خواندن و فهمیدن که  افراد بسیار قویتر شکست خوردند.افرادی که تاریکی بودند. در هرزمان آن بخوانید نوعی. اما قبل آن انسانها نا امید شدند مایوس شدند گوساله پرست شدند. و فکر کردند عدالت خدا نمی آید. اما یکباره دریا شکافت. این وسط آن اشخاص تاریکی شکست خوردند فرعون هم نتوانست برای آنها کاری کند. و البته افراد تاریکی بسیار سنگ اندازی کردند و در همان ورطه نابود شدند حالا آن بعد موت ماده توقع باشد اینها در برزخ روحی خوب باشند اصلان در عدالت الهی اینگونه نیست بلکه باید بچشند آنچه کردند این عین کلام های مختلف در کتب هست . حتی در باور مسیحیان اینکه باور گفته میشود باید در هر دینی باور پیروان گفته شود تا سر مباحث دگر آن گفتمان فهمیدن ها شود. عیسی میگوید بروید برای فرزندان خود گریه کنید. دهه 70  و نابودی آن می آید. این با اصل بخشیدن او  در آنها منافات ندارد در صلیب. اما  آینده خود رفتاری آنها و کاری که میکنند چرخه نظم حیات هست.و البته در زمان داوود هم همینگونه داوود بسیار زحمت میبیند تا پادشاه میشود.اما آنهایی که او را خوار شمردند پادشاهی او را هم دیدند آنهایی که او را در آن جایگاه نمیدیدند و نبی بودن او را نمیدانستند یا انکار میکردند. اما هر کدام به نحوی هست.حالا مکاشفه را خواندن . حالا معنی آنچه برای آینده و گذشته هاست. کتب را خواندن.همه یک امر میگوید خلاف امر خدا حرکت کردن مثال همان دریا و شکست به هر حالتی که خدا میداند هست.

فانوس-42

خصلت های خوب نشان درون آدمی از چیزیست که به آن خو میگیرد. اگر در خصلت های خوب باشیم عمل خوب انجام میدهیم. خصلت نیکی کردن. خصلت خوبی کردن. خصلت درست زیستن. خصلت منافع شخصی من فقط من همش من تاریکیست. من درون شکستن. ما شدن هست که در زنجیره آن رضایت خداست.من از فلانی بدم میاید من بدم میاید بد بد همش میشود بدم میاید.گوش یکی. بینش یکی تفکر و تمیز دادن .قدرت شنفتن حرف مخالف. موافق.انتقاد صحیح. تمیز دادن آن.والا میشویم همه خوب از ما گویند و چه چه بهبه آیا آنچنان هستیم که همه بهبه گویند. اگر شدیم آنچنان لیاقت دریافت آنچنان کنیم. اگر نیستیم. اصلاح کنیم. اگر کمال هست کمال بهتر گیریم.جان و حس شما را طرف مقابل شما هم دارد. همان زخمی که درون خود حس میکنید او هم حس میکند.شادی جمعی. اگر شرایط بد روحی هستید.درون خود هستید و شرایط اینگونه هست. باید مقاومت و صبر بالا رود به شادی رسیدن خود سخت هست. هر چند آسانی آن از معنای حقیقی آن دریافت شود. شادی آفرینی.اما حس های انسان گاهی شاد و غم هست.غم ماحصل شرایط ها هست. هست اما شاید زیستن شاد را باید بیاموزیم. زنجیره شاد شاد میکند. وقتی نیست. باید زنجیره آن فراهم شود.انسان غمگین شرایط غمگین شدن او را غمگین کرده. پس زنجیره انسانی کجاست تا آن را شاد کند.همه مشکلات از من راحت باشم بقیه بمن چه. من اینگونه بقیه بمن چه. در حالی که در زندگی پس از زندگی انسانها میبینند چقدر آشنا به هم هستند.چقدر نیاز به هم دارند. و چقدر هم را میشناسند.آری این رازی از خلقت هست. که در زندگی ماده هم میشود دریافت کرد.

زنجیره انسانی از یک محیط کوچک شروع میشود و به محیط بزرگتر روند پیدا میکند. و بسط و ربط و سبط آن یک جامعه میشود. بی تفاوتی بدترین چیزست.حتی از کوچکترین امور شروع میشود تا نجات جان انسانها.اگر  بی تفاوتی ریشه کند. انسان تبدیل به آدم ماشینی میشود به بهره برداری نظام سرمایه داری کالا هست آدم میشود. جان انسان. جیب انسان میشود مایه دستاویز آنها.اما اگر انسان زنجیره انسانیت شد. جای مصرف ارزش خود را در خود و دیگری میابد و رشد میدهد. والا  آدم مصرف گرای دیگر سود دیگری میشود. جان او مثال بازی میشود. جیب او ارزش او. و همه چیز مادی میشود. در این نگاه در زنجیره کالا قرار میگیریم. آن وقت در این زنجیره حتی برای نسل شما برنامه ریزی کالایی میکنند.اما شناخت خود پیشینه خود. دریافت ارزش های فرهنگی. معنوی. و حفظ آن هست که یک حرف و صد حرف برای عرضه در درستی بر جهان پیدا میکند. والا تمام آن ربایش و تاریخ فراموش. و کم کم آنچه که نمادهای ارزش و افتخار جهانیان هست تبدیل به فراموشی. تحریف. و از بین رود یا گرفته شود.اما این در مصرف گرایی صرف اتفاق می افتد جای همه چیز کالا میشود.نگاه مادی با چرخه مادی رشد میکند و تمام امورات را در بر میگیرد در این چرخه شما بی تفاوتی . یک زندگی جهانی جنگ. کشتار.و بدی را تجربه میکنید. هر انسان یک قدرت فکر در افزایش دادن آن دارد. و تاثیر جهانی میتواند داشته باشد.

روزی مردی یک شمع روشن کرد و فکر کرد این شمع مگر میتواند یک خانه را روشن کند. بعد نفر دوم در آن روشن کرد و نفر سوم. و نفر چهارم.از آن روشن کرد. شد یک روشنایی وسیع.این یعنی زنجیره یک کار.روشنایی خوبست. پس نفر بعد دید روشنایی خوبست و روشن کرد.تمیز داد روشنایی لازم هست.و لازم هست.نفری تشنه شد آب خورد و دید خوبست. لازمست. خاک پاک ماندن خوبست.تمیزی خوبست.خاک از چه بهر پاک ماندنش خوبست که علمی آن را جستن کنیم.هر چیزی که لازمه حیات هست حفظ آن خوبست.اما حیات به نحوی خوبست که حیات دیگری خاموش در حیات ما نشود بلکه افروزاننده حیات دیگری شویم.شمع روشنایی فکری او شویم.تشنه یافتن جستن او شویم. کمک بر هم.یک گیاه در خاک میرود رشد میکند آب لازمه آن هست.خاک کخ زده یا خاک تمیز.خاک تمیز. حیوانات در این چرخه حیات زندگی میکنند.انسانها هم زندگی میکنند.چرخه حیات ادامه دارد.پس حیات یک درد در انسان همان درد در حیوان تحمل میکند.خوبی کردن خوبست. سلامتی همه را خواستن خوبست.اما سلامتی که در چرخه سلامت نگهداشتن همه چیز هست خوبست. تاریکی  بد هست تاریکی ذهنی بد هست. تاریکی ذهنی تاریکی  جنایت هست. تاریکی ذهنی تعصب بیجا و خشونت هست. تاریکی خشونت خاموش میکند.مثال صرفه ماده گرایی انسان در مصرف من.حال اگر کسی خواهان افروزاننده شدن حیات هست بد تمیز داده شود این یعنی خواهان مرگ خود و تاریکی هستیم.خواهان تاریکی تاریکی پسند هست. اما مرحم مرحمت میشود مرحم میکند. خود برتر بین را کنار گذاشته و ما در لذت از آنچه افراد در کاری میکنند میشود. کنار نمیزند. خاموش نمیکند. بلکه همچون لذتی که خود از موفقیت میبرد در دیگری میبرد. جهان بسیار بزرگ هست کوچک نیندیشیم. وسعت فکر خود را بالا ببریم جا برای همه هست.

تعصب اندیشه ای میگوید من فقط و اعتقاد من فقط.روشنفکر روشن دل و روشن بین میگوید تمیز بدهیم. نمیگوید من فقط.زیرا تعصب دو حالت هست. تعصب اندیشه ای که من فقط درست میگم. تعصب نفع در آن.دو حالت هر دو حالت بد هست. تمیز دادن یعنی ای انسان خداوند به تو تفکر داده. خداوند به تو قدرت تمیز دادن داده. بشنو. بخوان. ببین. خودت انتخاب کن.درست نبود بگذار کنار.پس خرد داده دانایی هست تفکر هست. خداوند نمیگوید من تو را برای مصرف گرایی منافع خود میخواهم خداوند جان تو را دوست دارد.خداوند بنده های خود را دوست دارد. حال با هر اسمی بگذارید و صدا کنید خداوند را.دو تا خدا که نداریم یک خدا داریم.که همه ادیان واحد میدانند آن را. حتی مسیحیان هم میگویند یک خدای واحد اعتقاد داریم غیر این گویند یعنی حرف خود را تغییر دادند که. یک خدای واحد بشنو ای اسرائیل خدای ما خدای واحد هست.در کتاب مقدس تایید رسمی مسیحیت هست.پس یک خدای واحد داریم.حال در زرتشتیان اهورا مزدا. در اسلام. الله.در مسیحیت. پدر آسمانی.حقیقت دوتا که ندارد حقیقت یکی هست.در یهودیت یهوه.حالا منظر تثلیث اینها جای بحث گفتمان توضیح خود آن دارد در مسیحیت. اما اصل آنچه گفته میشود در کتاب مقدس انجیل هست بشنو ای اسرائیل خدای ما خدای واحد هست.این را تفسیر کنید.درست.چه در میاید .واحد.یعنی خدای واحد معنی واحد و بعد آیه

واحد-  که معنای واژگانی آن یک و یکتا است.

29  عیسی او را جواب داد که اوّل همهٔ احکام این است که بشنو ای اسرائیل، خداوند خدای ما خداوند واحد است.

فصل 12-انجیل مرقس/فصل 12-29/

.یا مثلان زرتشتیان اهورا مزدا گویند. خدا.الله -خدا-یهوه-خدا.عبری. باشه. عربی باشه پارسی کهن باشه. زبان خاص باشد. زبان کهن باشد.زبان های مختلف خدا خدا هست دیگر.خداشناسی مهم هست.مهم اینست که انسان چشم گذاشت نفس آخر روح جدا شد روح بسیار تکمیل هست بسیار پیشرفته.قدرت روح از تن جدا شود. شناخت کامل حقیقت هست آنجا اگر غیر آن گفته باشیم. مسئول خود گفته هاست و گفتن ها.و اگر درست اندیشه به انسانها داده باشیم. خود خیریت خود و آنهاست.با خدا شوخی نمیشه کرد. خداوند مهربانست اما همه چیز دست خداست. قدرت دهد بگیرد. افزان کند. کم کند. و اعمال انسان سقوط کند صعود کند. صعود دهد سقوط دهد.خداوند  بینایی معنای آن همه اینها را برایش بسیار آسان هست. پس عاقبت بخیری دهیم تا عاقبت بخیر بشویم در هر دین در هر اندیشه تفکر درست به دیگری.

پس در امری اگر حقیقت درست در بیاید گیجی در آن نیست. مثال اینست که شما بتوانید درست ترین حل مسئله را بدهید..درست ترین مسئله حل آن در آنست که یک کتب با دقت خوانده شود.معانی و زمان ها و تاریخ آیات قبل و بعد آن در نظر گرفته شود.و بعد تاریخ شناسی.کتب شناسی.و فهم آیات میتواند جواب دهنده باشد. خداشناسی.و روح القدس شناسی.دریافت کننده روح شناخت دارد.اما آنکه درباره امورات شناخت نداشته باشد آنچه ارائه بدهد گیج کننده میشود. حالا الهیدانان یا هر سمت معنوی.در هر دوره تاریخی.باید جواب را به نسل ها بدهند و الا این امر باعث سردرگمی و حتی انحراف میشود.و حتی بدعتی میشود که در آن نزاع هست.بدعت یعنی امری غیر کتاب را ارائه دادن و بعد سر حل آن هم نتوانستن حل کردن آن یا راهی جدید بدون پاسخ به آنها.اما شناخت میگوید خداشناسی و بعد روح شناسی. روح القدس شناسی. مسیح شناسی.منجی شناسی. تاریخ . و نماد شناسی.در هر دین حدیث شناسی.نمیدونم آیات شناسی. تاریخ آیات.سبط ربط شناسی.فکر و اندیشه در امورات.پاسخ به شبهات. چالش ها.مسائل مهم.مسائل دینی ادیان شناسی.ادیان شناسی. فهم هر امری که بوده.و فهم هر مسئله از نشانه ها شناخت کامل آن دین.حقیقت پنهان نمیماند هر گونه گونه ای فاش میشود. و هر حقیقت توسط حقیقتی دگر.حقیقت ها یکی هستند. اما شناخت و کتب. و آنچه کتب میگویند.تفسیر درست کتب.تفسیر آیات.تفسیر های تمیز داده شونده. و موعظه ها. و سخنرانی ها همه قابل تمیز هستند و هر عالم. دانشمند دینی.معنوی. و...درباره امورات یک دین میتوانند راه بگشایند.و کلیت پازل جواب بدهد.

شخص نجوینده,شخص نکوبنده,شخص نجستن یاب خوابنده.اما شخص جوینده.کوبنده.جستن کننده.نخوابنده ذهنی.با اولین و دومین دهمین شاخک های فکریش  به جوشش می آید و دنبال میرود تا بیابد.و در این یافتن هست که افزان و به حقیقت میرسد.اما حقیقت هست که نجات انسانی در آن هست. غیر آن خواب فکری هست. و خواب فکری کسی را بی نیاز نمیکند.اما روشنایی فکری باعث کمال و حقیقت طلبی و رسیدن و مرحم هست.در این امر  اگر غفلت شد در آن غفلت هست که حقیقت از دست او میرود و این خسران هست.نقصان را بر طرف کردن. مرحم شدن.و وسعت تفکر.بهترین امر حقیقت هست. حال یک پرتقال نمیتواند نارنگی باشد. یعنی نارنگی نارنگیست و پرتقال پرتقالست.این حقیقت هست. اما نارنگی پرتقال هست و پرتقال نارنگی  آنچه ذهن برای خود به خیال بسازد هست فایده ندارد چون حقیقت همانست که هر چیزی اصل خود هست نه اصل آن بزور اصل دیگر شدن.اما در اتحاد نارنگی و پرتقال میشود به مزرعه ای رسید که هر میوه ای خوش و نیکو باشد و در این نیکویی مفید.چرا مثل پرتقال نارنگی زده شد برای اینست که میوه در برداشت خود همان هست که برداشت میشود . اما میوه ای برداشت درست میدهد که درست برداشت شود. برداشت غلط حتی  گل را در نگاه فقط خار میبیند. درخت را بیهوده. خورشید را بی فایده.نگاه درست و دقیق حتی خار را زیبا. علف هرز را زیبا و بیهوده را با مصرف میبیند.اما مصرف آن در هرز بودن آن نیست.بلکه در آنست که همانست.علف هرز نمیتواند گل آفتابگردان باشد اما علف هرز هم زیباست. این نگاه ما به پیرامون خود هست. و الا زیباترین آن زشت و زشت ترین آن هم بیهوده هست.اصلان تفکر مثبت خلقت را بیهوده نمیداند.و تفکر منفی حتی حقیقت را بی فایده میداند.پس در حقیقت درست راه یافتن درست و در راه یافتن درست رسیدن درست هست.

در دنیای مصرف گرایی .در دنیای سرمایه داری صد در صد که معنای دنیای اشخاص و آنچه همره خود میکنند. باورهای معنوی مثال سد هست. اما چرا سد پنداشته میشود . علت آنست که در  باور زندگی دگر. قیامت. داوری. انسانها با باور واقعی انسانیت آشنا میشوند. واقعیت واقعی انسانیت رضایت خداست.وقتی انسان خوب باشیم اما خدا را قبول نداشته باشیم. چون اصل خلقت خدا را قبول نداریم و خلقت را امری علمی کامل بدانیم.مشکلات پدید می آید انسان خود نمیداند این اصل مشکل چگونه هست چون به خدا اعتقاد ندارد.خداوند خالق هست. خالق تمام مکانیزم تمام اداره جهان و بشریت و غیر آن را هدایت میکند. وقتی شما موتور ماشینتان خراب باشد هی به وسایل و امورات دگر آن برسید موتور خراب هست. و موتور خراب را درست کردن اولویت هست تا بعد وسایل آن کارایی پیدا کند.وقتی شما اصل آن خالق خدا را قبول نداشته باشید هر چقد شیک و خوب رفتار هم کنید موتور فکری شما یارای حرکت صحیح نمیگیرد زیرا کل کائنات خلاف جهت شما شنا میکنند.اما وقتی شما موافق رضایت خدا حرکت کنید کل کائنات همراه شما میشوند اما درست عمل کردن شما مهم هست گاهی انسان فکر میکند درست عمل میکند و بر عکس میشود فکر میکند من که درست حرکت کردم چرا همه امورات بر خلاف آن حرکت میکنند.حالا اگر درست عمل کردید تاریکی وارد عمل میشود این قوه بد چون در قوه تاریکی میشود هر چقدم قوی عمل کنند باز شکست میخورند چون خالق خدا در برابر آن قوه سد میکند وقتی خدا وارد عمل شود حتی برگ درختان هم بر خلاف شما کار میکنند اما وقتی خدا در شما درستی دید قوت شما را در حتی ریزترین و کارایی هر چیزی به نفع حرکت شما میشود.پس  در جهت درستی حرکت کردن هدف درست را نمودار شما میکند.

فانوس-41

این روح چقدر در برزخ موقت میماند تا انتقال بهتری داده شود بستگی به اعمال شخص دارد.

چون مستحق آنست.بعد بالاتر روندگی او هم باز درجات یک بهتر از آن قبلی هست.

برای همین رجعت تولد دوباره بحث سنگین هست.حالا این چشمه های آن باز تا اصل دریای آن.

نه اینکه همیشه گنجشک یا پرنده باشد. نه.این یعنی انسان تو قابلیت تصرف داری نه تبدیل به کمتر.

پس تصرف به هر کسی داده نمیشود مخصوصان تصرف کامل. و حال تصرف در غیر باز مثال گیاه و غیره تصرف امورات هست شناختی.

با هر اسمی تولد دوباره رجعت تولد دوباره دو منظوره.تولد فکری تولد دوباره رحم هر نوع رجعتی.

پس فهم کتب مهم و فهم آیات مهم . و فهم امورات مهم هست.والا برای آن دسته افراد هیچ فرق نمیکند از چه کتبی گفته شود.

 اما اگر کسی وارد نباشد و منابع لازم معنوی را درون خود نداشته باشد

 ارواح مترقی و خوب و شریر که فرصت داده شده آن هم در قبل آن قیامت بزرگ قیامت کوچک باز هم جنایت بدتر کنند یا آنهایی که بهترنند بهترین رسالت کاری کنند یا اگرم بر  ضعف شد صالحین که خسران هست.

اما یادشان میرود چه کشیده اند و بدتر کوله پر میکنند و صالحین بسته به حکمت یاد آوری خدا بر اینکه خداوند اسرار را میداند.

تصرف با تبدیل شدن فرق دارد.روح دیده بعد تجربه مرگ موقت مثل یک گنجشک پرنده شده.بعد آمده آن را گفته.در جسم.این یک حقیقت بزرگتر را بر او مکشوف کرده خداوند.نه اینکه همیشه گنجشک یا پرنده باشد. نه.این یعنی انسان تو قابلیت تصرف داری نه تبدیل به کمتر. اگر عمل تو هست آن عمل تو عذاب روحی هست نه تبدیل تو.به کمتر.یعنی روح در قدرت معنوی تصرف در حیوان و جماد. گیاه ماده میکند. اما تبدیل نمیشود.روح در شخص دیگر میرود اما نه آنکه او شود. بلکه درک او شود.یا اتحاد او شود.یا در تصرفات قوی فلانی من در فلان کشور مشکل رد شدم فلان شد فلان جا نجات پیدا کردم. روح قوی تصرف میکند.حالا اگر در انسان تصرف شد قدرت زیاد هست.چون خداوند این تصرف را به هر کسی نمیدهد مگر به اوامر شخص او باشد و بخشیدن غیره آنهم موقت. تصرف کامل یعنی حد اختیار بسیار زیاد.حال اگر تصرف شد و دو در یک شدند اتحاد هست یا شناخت امورات و در هم شناختی بهتر برای روند راه مسیر.پس تصرف کامل قدرت بسیار بالا میخواهد و فداکاری بالا.اما تصرف موقت امر مربوط به شخص هست

کج فکری-فکری که همه چیزهای راست را کج میبیند.یا نوعی جدل در کج کردن وارونه کردن حقیقت.کج فکری نوعی کج اندیشی نسبت به خیلی مسائل هست. فکری که کج اندیش هست حتی گل زیبا را با سفسطه کج میبند.اما فکر راست آن را اگر کج باشد راست بینی میدهد نه میشکند نه کج برداشت میکند بلکه فکر درست همه امور بد را خوب میکند مرحم میشود و همه امور کج را با استدلال قوی درست میکند.کج فکر میشکند بدتر میکند.و جای مرحم هر امر کج اندیشی کرده و کج را میشکند تا درست شود اما بدتر باعث کجی میشود.یعنی روشن بینی درست از امورات.روشن راست بینی هر چه هست یا کج نکردن بیشتر یک نوع ذهن مثبت.

 خلاف جریان شنا کردن-در اموری که غلط هست خوبست در اموری که درست هست غرور هست.

روح های بزرگ تفکرات بزرگ هستند-روح بزرگ یعنی روحی که متعالی شده باشد آنقدر آرامش بخش هست که تاثیر بسیار وسیعی در زندگانی ها یا پیرامون یا وسعت زیاد دارد.تفکر دانش و خرد دانایی تفکرات رشد یافته و درست بین و درست تحلیل

معرفت شناسی و معرفت افروزی دو اصل در اهدای آن و گرفتن آن در برخورد متقابل هست. اگر این هدیه را دادید و عکس آن را گرفتید شما آنچه در خود دارید را هدیه دادید و طرف مقابل آنچه در خود دارد را داده اگر بر عکس آن بدهد درون خود را داده.و اگر همان را بدهد خصلت خوب را درون خود داده.حرف تنها نماد اصل نیست رفتار و همسان بودن با آن نمودار روش برخورد و نشان اعتقاد و فکر و اندیشه هست. اگر خوبی بخواهید خوبی دریافت کنید در آنچه شما دادید اگر بد هم دریافت کردید شما اصل خود را تغییر ندادید بلکه رضایت خدا را کسب کردید.در این رضایت خداوند به شما بهترین پاداش را میدهد و آن پاداش کمال شما در سمت پروردگار  خوبیهاست. که شما را به شناخت و کمال برتر در آنچه خلقت هست میرساند خلقت خداوند قدرت خداوند هر چقدر عظیم هست. قدرت خداوند در اینکه بهترین راه را در هر چه مصلحت اوست برای شما باز میکند و در این خیریت خدا شما هر کجا باشید در دستان امن خدا هستید چه بمانید چه نمانید به یک اصل که خداوند اعتماد هست رسیدید آنهم با دانایی در آفرینش و خلقت. کسی که به خدا اعتماد کند هر چه از او رسد نیکو به او رسد و هر چه سخت باشد حکمت داند هر چند همه سختی ها از جانب خدا نیست. بلکه سختی که خدا به شما میدهد در راهی هست که تاریکی در آن هست. پس اگر روشنایی بر تاریکی غلبه یافت هر چه رسد از جانب خدا نیکوست. و هر آزمایشی از جانب او نیکوست. و هر چه از بدی تاریکی رسد صبر انسان در مقاومت با آن نیکوست. و هر چه خدا بخواهد نیکوست.

اولین راز در شناخت اینست برای برنده شدن فکر خود نیامدیم بلکه برای  نجات انسانها آمدیم که این نجات خود ما در همه را بر میگیرد. اگر فکر برنده شدن باشیم به اصل بعد این زندگی که هیچ همین که الان هستیم هم اعتقاد نداریم. زیرا برنده شدن یعنی من برترم غرور از ابلیس هست. و خشوع و تواضع انسانی برترین هدیه دربرابر خوب خواستن. مهربانی. دوستی. و شناخت حقیقت هست که ما را به سر منزل درستی میرساند.در شناخت درست حقیقت اگر رفتیم سختی هست اما در آن رسیدن هم هست. خرد و دانایی در تمیز دادن و سختی در آن در نمودار روشن کامل آن هست.اگر مسیر همواری را بدون خستگی برویم که در آن استراحت باشد فقط. زمانی که به قله میرسیم آنقدر استراحت هست. اما میزان استراحت مهم هست. خواب ماندگی بد هست خواب ماندگی غفلت بد هست. قله در رسیدن به خواست خدا خوبست.اگر خدا پشتیبان انسان نباشد همه کارهای او سقوط هست. اما اگر خدا پشتیبان انسان شد هر کاری که با درستی خرد و بینش درست صورت گیرد با خواست خدا پیش میرود.توقع اینکه تاریکی در بر روشنایی حمله نکند سخت اشتباه هست. تاریکی بر روشنایی میشورد. اما سلاح دفاع انسان سلاح ایمان هست. که آن گارد ایمانی پس میزند تاریکی را.اگر درختی بنشانیم و مواظبت از درخت نکنیم درخت میخشکد. اما درختی بار درست میاورد که در مواظبت باشد.فکر درست نگه داری درست میخواهد و  درستی بر نادرستی پیروز میشود زیرا درستی در انسانها تمیز داده میشود ذهن میپذیرد هر چند تمام سد ها در آن باشد چون یاری خدا رسد همه آن ناچیز میشود اما تک نگری من نگری افتادن هست. خوبی وسعتی هست بسیار زیاد و خساست بدیست. وسعت روح در خوبی خواستن اول آرامش خود فرد هست .