به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
پربرکت و زوالناپذیر است کسی که حکومت جهان هستی به دست اوست، و او بر هر چیز تواناست. (1)
آن کس که مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شما بهتر عمل میکنید، و او شکستناپذیر و بخشنده است. (2)
همان کسی که هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید; در آفرینش خداوند رحمان هیچ تضاد و عیبی نمیبینی! بار دیگر نگاه کن، آیا هیچ شکاف و خللی مشاهده میکنی؟! (3)
بار دیگر (به عالم هستی) نگاه کن، سرانجام چشمانت (در جستجوی خلل و نقصان ناکام مانده) به سوی تو باز میگردد در حالی که خسته و ناتوان است! (4)
ما آسمان پایین (نزدیک) را با چراغهای فروزانی زینت بخشیدیم، و آنها ( شهابها ) را تیرهایی برای شیاطین قرار دادیم، و برای آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختیم! (5)
و برای کسانی که به پروردگارشان کافر شدند عذاب جهنم است، و بد فرجامی است! (6)
هنگامی که در آن افکنده شوند صدای وحشتناکی از آن میشنوند، و این در حالی است که پیوسته میجوشد! (7)
نزدیک است (دوزخ) از شدت غضب پاره پاره شود; هر زمان که گروهی در آن افکنده میشوند، نگهبانان دوزخ از آنها میپرسند: «مگر بیمدهنده الهی به سراغ شما نیامد؟!» (8)
میگویند: «آری، بیمدهنده به سراغ ما آمد، ولی ما او را تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند هرگز چیزی نازل نکرده، و شما در گمراهی بزرگی هستید!» (9)
و میگویند: «اگر ما گوش شنوا داشتیم یا تعقل میکردیم، در میان دوزخیان نبودیم!» (10)
اینجاست که به گناه خود اعتراف میکنند; دور باشند دوزخیان از رحمت خدا! (11)
(اما) کسانی که از پروردگارشان در نهان میترسند، مسلما آمرزش و پاداش بزرگی دارند! (12)
گفتار خود را پنهان کنید یا آشکار (تفاوتی نمیکند)، او به آنچه در سینههاست آگاه است! (13)
آیا آن کسی که موجودات را آفریده از حال آنها آگاه نیست؟! در حالی که او (از اسرار دقیق) باخبر و آگاه است! (14)
او کسی است که زمین را برای شما رام کرد، بر شانههای آن راه بروید و از روزیهای خداوند بخورید; و بازگشت و اجتماع همه به سوی اوست! (15)
آیا خود را از عذاب کسی که حاکم بر آسمان است در امان میدانید که دستور دهد زمین بشکافد و شما را فرو برد و به لرزش خود ادامه دهد؟! (16)
یا خود را از عذاب خداوند آسمان در امان میدانید که تندبادی پر از سنگریزه بر شما فرستد؟! و بزودی خواهید دانست تهدیدهای من چگونه است! (17)
کسانی که پیش از آنان بودند (آیات الهی را) تکذیب کردند، اما (ببین) مجازات من چگونه بود! (18)
آیا به پرندگانی که بالای سرشان است، و گاه بالهای خود را گسترده و گاه جمع میکنند، نگاه نکردند؟! جز خداوند رحمان کسی آنها را بر فراز آسمان نگه نمیدارد، چرا که او به هر چیز بیناست! (19)
آیا این کسی که لشکر شماست میتواند شما را در برابر خداوند یاری دهد؟ ولی کافران تنها گرفتار فریبند! (20)
یا آن کسی که شما را روزی میدهد، اگر روزیش را بازدارد (چه کسی میتواند نیاز شما را تامین کند)؟! ولی آنها در سرکشی و فرار از حقیقت لجاجت میورزند! (21)
آیا کسی که به رو افتاده حرکت میکند به هدایت نزدیکتر است یا کسی که راستقامت در صراط مستقیم گام برمیدارد؟! (22)
بگو: «او کسی است که شما را آفرید و برای شما گوش و چشم و قلب قرار داد; اما کمتر سپاسگزاری میکنید!» (23)
بگو: «او کسی است که شما را در زمین آفرید و به سوی او محشور میشوید!» (24)
آنها میگویند: «اگر راست میگویید این وعده قیامت چه زمانی است؟!» (25)
بگو: «علم آن تنها نزد خداست; و من فقط بیمدهنده آشکاری هستم!» (26)
هنگامی که آن (وعده الهی) را از نزدیک میبینند، صورت کافران زشت و سیاه میگردد، و به آنها گفته میشود: «این همان چیزی است که تقاضای آن را داشتید»! (27)
بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند مرا و تمام کسانی را که با من هستند هلاک کند، یا مورد ترحم قرار دهد، چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه میدهد؟!» (28)
بگو: «او خداوند رحمان است، ما به او ایمان آورده و بر او توکل کردهایم; و بزودی میدانید چه کسی در گمراهی آشکار است!» (29)
بگو: «به من خبر دهید اگر آبهای (سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه کسی میتواند آب جاری و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!» (30)
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
ن، سوگند به قلم و آنچه مینویسند، (1)
که به نعمت پروردگارت تو مجنون نیستی، (2)
و برای تو پاداشی عظیم و همیشگی است! (3)
و تو اخلاق عظیم و برجستهای داری! (4)
و بزودی تو میبینی و آنان نیز میبینند، (5)
که کدام یک از شما مجنونند! (6)
پروردگارت بهتر از هر کس میداند چه کسی از راه او گمراه شده، و هدایتیافتگان را نیز بهتر میشناسد! (7)
حال که چنین است از تکذیبکنندگان اطاعت مکن! (8)
آنها دوست دارند نرمش نشان دهی تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشی توام با انحراف از مسیر حق)! (9)
و از کسی که بسیار سوگند یاد میکند و پست است اطاعت مکن، (10)
کسی که بسیار عیبجوست و به سخن چینی آمد و شد میکند، (11)
و بسیار مانع کار خیر، و متجاوز و گناهکار است; (12)
علاوه بر اینها کینه توز و پرخور و خشن و بدنام است! (13)
مبادا بخاطر اینکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پیروی کنی)! (14)
هنگامی که آیات ما بر او خوانده میشود میگوید: «اینها افسانههای خرافی پیشینیان است! سذللّه (15)
(ولی) ما بزودی بر بینی او علامت و داغ ننگ مینهیم! (16)
ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامی که سوگند یاد کردند که میوههای باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. (17)
و هیچ از آن استثنا نکنند; (18)
اما عذابی فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالی که همه در خواب بودند، (19)
و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانی شد! (20)
صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، (21)
که بسوی کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوهها را دارید! (22)
آنها حرکت کردند در حالی که آهسته با هم میگفتند:» (23)
«مواظب باشید امروز حتی یک فقیر وارد بر شما نشود!» (24)
(آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند. (25)
هنگامی که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقا» ما گمراهیم! (26)
(آری، همه چیز از دست ما رفته) بلکه ما محرومیم!» (27)
یکی از آنها که از همه عاقلتر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمیگویید؟! (28)
گفتند: «منزه است پروردگار ما، مسلما ما ظالم بودیم!» (29)
سپس روبه یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند، (30)
(و فریادشان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم! (31)
امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جای آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقهمندیم!» (32)
این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر میدانستند! (33)
مسلما برای پرهیزگاران نزد پروردگارشان باغهای پر نعمت بهشت است! (34)
آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار میدهیم؟! (35)
شما را چه میشود؟! چگونه داوری میکنید؟! (36)
آیا کتابی دارید که از آن درس میخوانید... (37)
که آنچه را شما انتخاب میکنید از آن شماست؟! (38)
یا اینکه عهد و پیمان مؤکد و مستمری تا روز قیامت بر ما دارید که هر چه را حکم کنید برای شما باشد؟! (39)
از آنها بپرس کدام یک از آنان چنین چیزی را تضمین میکند؟! (40)
یا اینکه معبودانی دارند که آنها را شریک خدا قرار دادهاند (و برای آنان شفاعت میکنند)؟! اگر راست میگویند معبودان خود را بیاورند! (41)
(به خاطر بیاورید) روزی را که ساق پاها (از وحشت) برهنه میگردد و دعوت به سجود میشوند، اما نمیتوانند (سجود کنند). (42)
این در حالی است که چشمهایشان (از شدت شرمساری) به زیر افتاده، و ذلت و خواری وجودشان را فراگرفته; آنها پیش از این دعوت به سجود میشدند در حالی که سالم بودند (ولی امروز دیگر توانایی آن را ندارند)! (43)
اکنون مرا با آنها که این سخن را تکذیب میکنند واگذار! ما آنان را از آنجا که نمیدانند به تدریج به سوی عذاب پیش میبریم. (44)
و به آنها مهلت (بازگشت) میدهم; چرا که نقشههای من محکم و دقیق است! (45)
یا اینکه تو از آنها مزدی میطلبی که پرداختش برای آنها سنگین است؟! (46)
یا اسرار غیب نزد آنهاست و آن را مینویسند (و به یکدیگر میدهند)؟! (47)
اکنون که چنین است صبر کن و منتظر فرمان پروردگارت باش، و مانند صاحب ماهی ( یونس) مباش (که در تقاضای مجازات قومش عجله کرد و گرفتار مجازات ترک اولی شد) در آن زمان که با نهایت اندوه خدا را خواند. (48)
و اگر رحمت خدا به یاریش نیامده بود، (از شکم ماهی) بیرون افکنده میشد در حالی که نکوهیده بود! (49)
ولی پروردگارش او را برگزید و از صالحان قرار داد! (50)
نزدیک است کافران هنگامی که آیات قرآن را میشنوند با چشمزخم خود تو را از بین ببرند، و میگویند: «او دیوانه است!» (51)
در حالی که این (قرآن) جز مایه بیداری برای جهانیان نیست! (52)
به نام خداوند بخشنده مهربان
بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، (1)
همان کس که انسان را از خون بستهای خلق کرد! (2)
بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، (3)
همان کسی که بوسیله قلم تعلیم نمود، (4)
و به انسان آنچه را نمیدانست یاد داد! (5)
چنین نیست (که شما میپندارید) به یقین انسان طغیان میکند، (6)
از اینکه خود را بینیاز ببیند! (7)
و به یقین بازگشت (همه) به سوی پروردگار تو است! (8)
به من خبر ده آیا کسی که نهی میکند، (9)
بندهای را به هنگامی که نماز میخواند (آیا مستحق عذاب الهی نیست)؟! (10)
به من خبر ده اگر این بنده به راه هدایت باشد، (11)
یا مردم را به تقوا فرمان دهد (آیا نهی کردن او سزاوار است)؟! (12)
به من خبر ده اگر (این طغیانگر) حق را انکار کند و به آن پشت نماید (آیا مستحق مجازات الهی نیست)؟! (13)
آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) میبیند؟! (14)
چنان نیست که او خیال میکند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصیهاش ( موی پیش سرش) را گرفته (و به سوی عذاب میکشانیم)، (15)
همان ناصیه دروغگوی خطاکار را! (16)
سپس هر که را میخواهد صدا بزند (تا یاریش کند)! (17)
ما هم بزودی ماموران دوزخ را صدا میزنیم (تا او را به دوزخ افکنند)! (18)
چنان نیست (که آن طغیانگر میپندارد); هرگز او را اطاعت مکن، و سجده نما و (به خدا) تقرب جوی! (19)
به نام خداوند بخشنده مهربان
ما آن ( قرآن) را در شب قدر نازل کردیم! (1)
و تو چه میدانی شب قدر چیست؟! (2)
شب قدر بهتر از هزار ماه است! (3)
فرشتگان و «روح» در آن شب به اذن پروردگارشان برای (تقدیر) هر کاری نازل میشوند. (4)
شبی است سرشار از سلامت (و برکت و رحمت) تا طلوع سپیده! (5)
به نام خداوند بخشنده مهربان
کافران از اهل کتاب و مشرکان (میگفتند:) دست از آیین خود برنمیدارند تا دلیل روشنی برای آنها بیاید، (1)
پیامبری از سوی خدا (بیاید) که صحیفههای پاکی را (بر آنها) بخواند، (2)
و در آن نوشتههای صحیح و پرارزشی باشد! (ولی هنگامی که آمد ایمان نیاوردند، مانند اهل کتاب). (3)
اهل کتاب (نیز در دین خدا) اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه دلیل روشن برای آنان آمد! (4)
و به آنها دستوری داده نشده بود جز اینکه خدا را بپرستند در حالی که دین خود را برای او خالص کنند و از شرک به توحید بازگردند، نماز را برپا دارند و زکات را بپردازند; و این است آیین مستقیم و پایدار! (5)
کافران از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخند، جاودانه در آن میمانند; آنها بدترین مخلوقاتند! (6)
(اما) کسانی که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بهترین مخلوقات (خدا)یند! (7)
پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهای بهشت جاویدان است که نهرها از زیر درختانش جاری است; همیشه در آن میمانند! (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از خدا خشنودند; و این (مقام والا) برای کسی است که از پروردگارش بترسد! (8)