به نام خداوند بخشنده مهربان
هنگامی که زمین شدیدا به لرزه درآید، (1)
و زمین بارهای سنگینش را خارج سازد! (2)
و انسان میگوید: «زمین را چه میشود (که این گونه میلرزد)؟!» (3)
در آن روز زمین تمام خبرهایش را بازگو میکند; (4)
چرا که پروردگارت به او وحی کرده است! (5)
در آن روز مردم بصورت گروههای پراکنده (از قبرها) خارج میشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود! (6)
پس هر کس هموزن ذرهای کار خیر انجام دهد آن را میبیند! (7)
و هر کس هموزن ذرهای کار بد کرده آن را میبیند! (8)
به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالی که نفسزنان به پیش میرفتند، (1)
و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهایشان با سنگهای بیابان)، (2)
و سوگند به هجوم آوران سپیده دم (3)
که گرد و غبار به هر سو پراکندند، (4)
و (ناگهان) در میان دشمن ظاهر شدند، (5)
که انسان در برابر نعمتهای پروردگارش بسیار ناسپاس و بخیل است; (6)
و او خود (نیز) بر این معنی گواه است! (7)
و او علاقه شدید به مال دارد! (8)
آیا نمیداند در آن روز که تمام کسانی که در قبرها هستند برانگیخته میشوند، (9)
و آنچه در درون سینههاست آشکار میگردد، (10)
در آن روز پروردگارشان از آنها کاملا باخبر است! (11)
به نام خداوند بخشنده مهربان
آن حادثه کوبنده، (1)
و چه حادثه کوبندهای! (2)
و تو چه میدانی که حادثه کوبنده چیست؟! (آن حادثه همان روز قیامت است!) (3)
روزی که مردم مانند پروانههای پراکنده خواهند بود، (4)
و کوهها مانند پشم رنگین حلاجیشده میگردد! (5)
اما کسی که (در آن روز) ترازوهای اعمالش سنگین است، (6)
در یک زندگی خشنودکننده خواهد بود! (7)
و اما کسی که ترازوهایش سبک است، (8)
پناهگاهش «هاویه» ( دوزخ) است! (9)
و تو چه میدانی «هاویه» چیست؟! (10)
آتشی است سوزان! (11)
به نام خداوند بخشنده مهربان
افزون طلبی (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل نموده) است. (1)
تا آنجا که به دیدار قبرها رفتید (و قبور مردگان خود را برشمردید و به آن افتخار کردید)! (2)
چنین نیست که میپندارید، (آری) بزودی خواهید دانست! (3)
باز چنان نیست که شما میپندارید; بزودی خواهید دانست! (4)
چنان نیست که شما خیال میکنید; اگر شما علم الیقین (به آخرت) داشتید (افزون طلبی شما را از خدا غافل نمیکرد)! (5)
قطعا شما جهنم را خواهید دید! (6)
سپس (با ورود در آن) آن را به عین الیقین خواهید دید. (7)
سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهایی که داشتهاید بازپرسی خواهید شد! (8)
به نام خداوند بخشنده مهربان
به عصر سوگند، (1)
که انسانها همه در زیانند; (2)
مگر کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند، و یکدیگر را به حق سفارش کرده و یکدیگر را به شکیبایی و استقامت توصیه نمودهاند! (3)