آیاتی از کتاب قرآن کریم

(اما با این حال،) آنها به آن ایمان نمی‏آورند; روش اقوام پیشین نیز چنین بود! (13)

(سپس) گفت: «ماموریت شما چیست ای فرستادگان خدا؟» (57)

ما شر استهزاکنندگان را از تو دفع خواهیم کرد; (95)

و به یقین بازگشت (همه) به سوی پروردگار تو است! (8)

کسانی که قبل از ایشان بودند (نیز) از این توطئه‏ها داشتند; ولی خداوند به سراغ شالوده (زندگی) آنها رفت; و آن را از اساس ویران کرد; و سقف از بالا بر سرشان فرو ریخت; و عذاب (الهی) از آن جایی که نمی‏دانستند به سراغشان آمد! (26)

آیا توطئه‏گران از این ایمن گشتند که ممکن است خدا آنها را در زمین فروبرد، و یا مجازات (الهی)، از آن جا که انتظارش را ندارند، به سراغشان آید؟!... (45)

ما می‏دانیم که آنها می‏گویند: «این آیات را انسانی به او تعلیم می‏دهد!» در حالی که زبان کسی که اینها را به او نسبت می‏دهند عجمی است; ولی این (قرآن)، زبان عربی آشکار است! (103)

آیاتی از کتاب قرآن کریم

و از خدا ترسان است، (9)

والا مقام و فرمانبردار و نیکوکار! (16)

در برابر آنچه می‏گویند شکیبا باش، و به خاطر بیاور بنده ما داوود صاحب قدرت را، که او بسیار توبه‏کننده بود! (17)

بگو: «این خبری بزرگ است، (67)

بلکه می‏گویند: «این آیات را بر خدا افترا بسته است!» بگو: «اگر من آن را بدروغ به خدا نسبت داده باشم (لازم است مرا رسوا کند و) شما نمی‏توانید در برابر خداوند از من دفاع کنید! او کارهایی را که شما در آن وارد می‏شوید بهتر می‏داند; همین بس که خداوند گواه میان من و شما باشد; و او آمرزنده و مهربان است!» (8)

آیا گمان کردی اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟! (9)

پس هنگامی که از کار مهمی فارغ می‏شوی به مهم دیگری پرداز، (7)

آیاتی از کتاب قرآن کریم

و (نیز) به خاطر آورید زمانی را که منافقان و بیماردلان می‏گفتند: «خدا و پیامبرش جز وعده‏های دروغین به ما نداده‏اند!» (12)

آنها در همه چیز نسبت به شما بخیلند; و هنگامی که (لحظات) ترس (و بحرانی) پیش آید، می‏بینی آنچنان به تو نگاه می‏کنند، و چشمهایشان در حدقه می‏چرخد، که گویی می‏خواهند قالب تهی کنند! اما وقتی حالت خوف و ترس فرو نشست، زبانهای تند و خشن خود را با انبوهی از خشم و عصبانیت بر شما می‏گشایند (و سهم خود را از غنایم مطالبه می‏کنند!) در حالی که در آن نیز حریص و بخیلند; آنها (هرگز) ایمان نیاورده‏اند، از این رو خداوند اعمالشان را حبط و نابود کرد; و این کار بر خدا آسان است. (19)

(و فریادشان بلند شد) گفتند: «وای بر ما که طغیانگر بودیم! (31)

یا اینکه تو از آنها مزدی می‏طلبی که پرداختش برای آنها سنگین است؟! (46)

آیا مؤمنان را همچون مجرمان قرار می‏دهیم؟! (35)

(آری) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیری کنند. (25)

آیاتی از کتاب قرآن کریم

هم اکنون خداوند به شما تخفیف داد، و دانست که در شما ضعفی است; بنابراین، هرگاه یکصد نفر با استقامت از شما باشند، بر دویست نفر پیروز می‏شوند; و اگر یکهزار نفر باشند، بر دو هزار نفر به فرمان خدا غلبه خواهند کرد! و خدا با صابران است! (66)

آنها هرگز با شما بصورت گروهی نمی‏جنگند جز در دژهای محکم یا از پشت دیوارها! پیکارشان در میان خودشان شدید است، (اما در برابر شما ضعیف!) آنها را متحد می‏پنداری، در حالی که دلهایشان پراکنده است; این به خاطر آن است که آنها قومی هستند که تعقل نمی‏کنند! (14)

پس صبر جمیل پیشه کن، (5)

سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم... (40)

باز چنان نیست که شما می‏پندارید; بزودی خواهید دانست! (4)

قطعا ما هم سحری همانند آن برای تو خواهیم آورد! هم اکنون (تاریخش را تعیین کن، و) موعدی میان ما و خودت قرار ده که نه ما و نه تو، از آن تخلف نکنیم; آن هم در مکانی که نسبت به همه یکسان باشد!» (58)

گفتیم: «نترس! تو مسلما (پیروز و) برتری! (68)

فرعون قوم خود را گمراه ساخت; و هرگز هدایت نکرد! (79)

بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان می‏خندیدند، (29)

بعضی از آنها، به آن ایمان می‏آورند; و بعضی ایمان نمی‏آورند; و پروردگارت به مفسدان آگاهتر است (و آنها را بهتر می‏شناسد)! (40)

آنان پراکنده نشدند مگر بعد از آنکه علم و آگاهی به سراغشان آمد; و این تفرقه جویی بخاطر انحراف از حق( و عداوت و حسد) بود; و اگر فرمانی از سوی پروردگارت صادر نشده بود که تا سرآمد معینی (زنده و آزاد) باشند، در میان آنها داوری می‏شد; و کسانی که بعد از آنها وارثان کتاب شدند نسبت به آن در شک و تردیدند، شکی همراه با بدبینی! (14)

آیاتی از کتاب قرآن کریم

علم به قیامت (و لحظه وقوع آن) تنها به خدا بازمی‏گردد; هیچ میوه‏ای از غلاف خود خارج نمی‏شود، و هیچ زنی باردار نمی‏گردد و وضع حمل نمی‏کند مگر به علم او; و آن روز که آنها را ندا می‏دهد (و می‏گوید:) کجایند شریکانی که برای من می‏پنداشتید؟! می‏گویند: «(پروردگارا!) ما عرضه داشتیم که هیچ گواهی بر گفته خود نداریم!» (47)

بدترین جنبندگان نزد خدا، افراد کر و لالی هستند که اندیشه نمی‏کنند. (22)

و هنگامی که آیات ما بر آنها خوانده می‏شود، می‏گویند: «شنیدیم; (چیز مهمی نیست;) ما هم اگر بخواهیم مثل آن را می‏گوییم; اینها همان افسانه‏های پیشینیان است!» (ولی دروغ می‏گویند، و هرگز مثل آن را نمی‏آورند.) (31)

این، (درست) شبیه (حال) فرعونیان و کسانی است که پیش از آنها بودند; آیات پروردگارشان را تکذیب کردند; ما هم بخاطر گناهانشان، آنها را هلاک کردیم، و فرعونیان را غرق نمودیم; و همه آنها ظالم (و ستمگر) بودند! (54)