آیاتی از کتاب قرآن کریم

هم اکنون خداوند به شما تخفیف داد، و دانست که در شما ضعفی است; بنابراین، هرگاه یکصد نفر با استقامت از شما باشند، بر دویست نفر پیروز می‏شوند; و اگر یکهزار نفر باشند، بر دو هزار نفر به فرمان خدا غلبه خواهند کرد! و خدا با صابران است! (66)

آنها هرگز با شما بصورت گروهی نمی‏جنگند جز در دژهای محکم یا از پشت دیوارها! پیکارشان در میان خودشان شدید است، (اما در برابر شما ضعیف!) آنها را متحد می‏پنداری، در حالی که دلهایشان پراکنده است; این به خاطر آن است که آنها قومی هستند که تعقل نمی‏کنند! (14)

پس صبر جمیل پیشه کن، (5)

سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم... (40)

باز چنان نیست که شما می‏پندارید; بزودی خواهید دانست! (4)

قطعا ما هم سحری همانند آن برای تو خواهیم آورد! هم اکنون (تاریخش را تعیین کن، و) موعدی میان ما و خودت قرار ده که نه ما و نه تو، از آن تخلف نکنیم; آن هم در مکانی که نسبت به همه یکسان باشد!» (58)

گفتیم: «نترس! تو مسلما (پیروز و) برتری! (68)

فرعون قوم خود را گمراه ساخت; و هرگز هدایت نکرد! (79)

بدکاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان می‏خندیدند، (29)

بعضی از آنها، به آن ایمان می‏آورند; و بعضی ایمان نمی‏آورند; و پروردگارت به مفسدان آگاهتر است (و آنها را بهتر می‏شناسد)! (40)

آنان پراکنده نشدند مگر بعد از آنکه علم و آگاهی به سراغشان آمد; و این تفرقه جویی بخاطر انحراف از حق( و عداوت و حسد) بود; و اگر فرمانی از سوی پروردگارت صادر نشده بود که تا سرآمد معینی (زنده و آزاد) باشند، در میان آنها داوری می‏شد; و کسانی که بعد از آنها وارثان کتاب شدند نسبت به آن در شک و تردیدند، شکی همراه با بدبینی! (14)