فرعون

کسی که بعدها رامسس دوم شد درست پیش از آغاز سلسلهٔ نوزدهم (حدود ۱۲۹۵ تا ۱۱۸۷ پ. م) به دنیا آمد و سومین فرعون این سلسله شد. رامسس از پدرش، ستی یکم، امپراتوری قوام‌یافته‌ای را به ارث برد که از سوریهٔ امروزی در شمال تا سودان (نوبهٔ آن روزگار) در جنوب کشیده شده بود. او هم مانند پدرش سوداهایی سرزمینی برای سوریه در سر داشت، اما باید با تهدید امپراتوری هیتی در آناتولی در شمال مقابله می‌کرد. معروف‌ترین رویارویی او با هیتی‌ها، حدود ۱۲۷۵ پ. م، در نبرد کادش (یا قادش) در سوریه اتفاق افتاد. رامسس ادعا کرده‌است که یک‌تنه در این نبرد پیروز شده‌است، اما دیگر منابع نقل می‌کنند که هیتی‌ها پیروز آشکار میدان بوده‌اند. حقیقت احتمالاً چیزی میان این دو است و هیچ طرفی به پیروزی آشکار یا دستاورد مهمی نرسیده‌است.^[۲]