بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند مرا و تمام کسانی را که با من هستند هلاک کند، یا مورد ترحم قرار دهد، چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه میدهد؟!» (28)
این فرمان خداست که بر شما نازل کرده; و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند گناهانش را میبخشد و پاداش او را بزرگ میدارد! (5)
کافران پنداشتند که هرگز برانگیخته نخواهند شد، بگو: «آری به پروردگارم سوگند که همه شما (در قیامت) برانگیخته خواهید شد، سپس آنچه را عمل میکردید به شما خبر داده میشود، و این برای خداوند آسان است!» (7)
خداوند کسی است که هیچ معبودی جز او نیست، و مؤمنان باید فقط بر او توکل کنند! (13)
او دانای پنهان و آشکار است; و او عزیز و حکیم است! (18)
بگو: «ای یهودیان! اگر گمان میکنید که (فقط) شما دوستان خدائید نه سایر مردم، پس آرزوی مرگ کنید اگر راست میگویید (تا به لقای محبوبتان برسید)!» (6)
هنگامی که آنها تجارت یا سرگرمی و لهوی را ببینند پراکنده میشوند و به سوی آن می روند و تو را ایستاده به حال خود رها میکنند; بگو: آنچه نزد خداست بهتر از لهو و تجارت است، و خداوند بهترین روزیدهندگان است. (11)
ای کسانی که ایمان آوردهاید! یاوران خدا باشید همانگونه که عیسی بن مریم به حواریون گفت: «چه کسانی در راه خدا یاوران من هستند؟!» حواریون گفتند: «ما یاوران خدائیم» در این هنگام گروهی از بنی اسرائیل ایمان آوردند و گروهی کافر شدند; ما کسانی را که ایمان آورده بودند در برابر دشمنانشان تایید کردیم و سرانجام بر آنان پیروز شدند! (14)
و اگر نه این بود که خداوند ترک وطن را بر آنان مقرر داشته بود، آنها را در همین دنیا مجازات میکرد; و برای آنان در آخرت نیز عذاب آتش است! (3)
آنچه را خداوند از اهل این آبادیها به رسولش بازگرداند، از آن خدا و رسول و خویشاوندان او، و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان است، تا (این اموال عظیم) در میان ثروتمندان شما دست به دست نگردد! آنچه را رسول خدا برای شما آورده بگیرید (و اجرا کنید)، و از آنچه نهی کرده خودداری نمایید; و از (مخالفت) خدا بپرهیزید که خداوند کیفرش شدید است! (7)
به خدا و رسولش ایمان بیاورید و از آنچه شما را جانشین و نماینده (خود) در آن قرار داده انفاق کنید; (زیرا) کسانی که از شما ایمان بیاورند و انفاق کنند، اجر بزرگی دارند! (7)
روزی که مردان و زنان منافق به مؤمنان میگویند: «نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم!» به آنها گفته میشود: «به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید!» در این هنگام دیواری میان آنها زده میشود که دری دارد، درونش رحمت است و برونش عذاب! (13)
مردان و زنان انفاقکننده، و آنها که (از این راه) به خدا «قرض الحسنه» دهند، (این قرض الحسنه) برای آنان مضاعف میشود و پاداش پرارزشی دارند! (18)
همانها که بخل میورزند و مردم را به بخل دعوت میکنند; و هر کس (از این فرمان) رویگردان شود، (به خود زیان میرساند نه به خدا)، چرا که خداوند بینیاز و شایسته ستایش است! (24)
و بصورت غبار پراکنده درمیآید، (6)
که هرگز قطع و ممنوع نمیشود، (33)
و گروهی از امتهای آخرین! (40)
و میگفتند: «هنگامی که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا برانگیخته خواهیم شد؟! (47)
ما در میان شما مرگ را مقدر ساختیم; و هرگز کسی بر ما پیشی نمیگیرد! (60)
آیا شما آن را از ابر نازل کردهاید یا ما نازل میکنیم؟! (69)
حال که چنین است به نام پروردگار بزرگت تسبیح کن (و او را پاک و منزه بشمار)! (74)
و ما از شما به او نزدیکتریم ولی نمیبینید! (85)
اما اگر او از تکذیبکنندگان گمراه باشد، (92)
و وزن را بر اساس عدل برپا دارید و میزان را کم نگذارید! (9)
(اکنون بنگرید) عذاب و انذارهای من چگونه بود! (16)
و هر کار کوچک و بزرگی نوشته شده است. (53)
سپس نزدیکتر و نزدیکتر شد... (8)
حال که چنین است از کسی که از یاد ما روی میگرداند و جز زندگی مادی دنیا را نمیطلبد، اعراض کن! (29)
و اینکه برای انسان بهرهای جز سعی و کوشش او نیست، (39)
و هیچ کس جز خدا نمیتواند سختیهای آن را برطرف سازد! (58)
بلکه آنها میگویند: «او شاعری است که ما انتظار مرگش را میکشیم!» (30)
آیا اسرار غیب نزد آنهاست و از روی آن مینویسند؟! (41)
و برای ستمگران عذابی قبل از آن است (در همین جهان); ولی بیشترشان نمیدانند! (47)
و در آن (شهرهای بلا دیده) نشانهای روشن برای کسانی که از عذاب دردناک میترسند به جای گذاردیم. (37)
حال که چنین است از آنها روی بگردان که هرگز در خور ملامت نخواهی بود; (54)
و بدانید رسول خدا در میان شماست; هرگاه در بسیاری از کارها از شما اطاعت کند، به مشقت خواهید افتاد; ولی خداوند ایمان را محبوب شما قرار داده و آن را در دلهایتان زینت بخشیده، و (به عکس) کفر و فسق و گناه را منفورتان قرار داده است; کسانی که دارای این صفاتند هدایت یافتگانند! (7)
و نیز غنایم و فتوحات دیگری (نصیبتان میکند) که شما توانایی آن را ندارید، ولی قدرت خدا به آن احاطه دارد; و خداوند بر همه چیز تواناست! (21)
هنگامی که آیات روشن ما بر آنان خوانده میشود، کافران در برابر حقی که برای آنها آمده میگویند: «این سحری آشکار است!» (7)
کافران درباره مؤمنان چنین گفتند: «اگر (اسلام) چیز خوبی بود، هرگز آنها (در پذیرش آن) بر ما پیشی نمیگرفتند!» و چون خودشان بوسیله آن هدایت نشدند میگویند: «این یک دروغ قدیمی است!» (11)
آیا آنها نمیدانند خداوندی که آسمانها و زمین را آفریده و از آفرینش آنها ناتوان نشده است، میتواند مردگان را زنده کند؟! آری او بر هر چیز تواناست! (33)
آنها گفتند: «چیزی جز همین زندگی دنیای ما در کار نیست; گروهی از ما میمیرند و گروهی جای آنها را میگیرند; و جز طبیعت و روزگار ما را هلاک نمیکند!» آنان به این سخن که میگویند علمی ندارند، بلکه تنها حدس میزنند (و گمانی بیپایه دارند)! (24)
(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب میشوید! (23)
و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند! (27)
ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بیهدف) نیافریدیم! (38)
همانند فلز گداخته در شکمها میجوشد; (45)
و اینگونه در هیچ شهر و دیاری پیش از تو پیامبر انذارکنندهای نفرستادیم مگر اینکه ثروتمندان مست و مغرور آن گفتند: «ما پدران خود را بر آئینی یافتیم و به آثار آنان اقتدا میکنیم.» (23)
و گفتند: «چرا این قرآن بر مرد بزرگ (و ثروتمندی) از این دو شهر (مکه و طائف) ناز ل نشده است؟!» (31)
و آنها ( شیاطین) این گروه را از راه خدا بازمیدارند، در حالی که گمان میکنند هدایتیافتگان حقیقی آنها هستند! (37)
ولی هنگامی که او آیات ما را برای آنها آورد، به آن میخندیدند! (47)
اما هنگامی که ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتیم و همه را غرق کردیم. (55)