امثال-فصل 1
1 امثال سلیمان بن داود پادشاه اسرائیل،
2 به جهت دانستن حکمت و عدل، و برای فهمیدن کلمات فطانت؛
3 به جهت اکتساب ادب معرفت‌آمیز، و عدالت و انصاف و استقامت؛
4 تا ساده دلان را زیرکی بخشد، و جوانان را معرفت و تمیز؛
5 تا مرد حکیم بشنود و علم را بیفزاید، و مرد فهیم تدابیر را تحصیل نماید؛
6 تا امثال و کنایات را بفهمند، کلمات حکیمان و غوامض ایشان را.
7 ترس یهوه آغاز علم است، لیکن جاهلان حکمت و ادب را خوار می‌شمارند.
8 ای پسر من تأدیب پدر خود را بشنو، و تعلیم مادر خویش را ترک منما.
9 زیرا که آنها تاج زیبایی برای سر تو، و جواهر برای گردن تو خواهد بود.
10 ای پسر من اگر گناهکاران تو را فریفته سازند، قبول منما.
11 اگر گویند: «همراه ما بیا تا برای خون در کمین بنشینیم، و برای بی‌گناهان بی‌جهت پنهان شویم،
12 مثل هاویه ایشان را زنده خواهیم بلعید، و تندرست مانند آنانی که به گور فرو می‌روند.
13 هر گونه اموال نفیسه را پیدا خواهیم نمود و خانه‌های خود را از غنیمت مملو خواهیم ساخت.
14 قرعه خود را در میان ما بینداز. و جمیع ما را یک کیسه خواهد بود.»
15 ای پسر من با ایشان در راه مرو. و پای خود را از طریقهای ایشان باز دار
16 زیرا که پایهای ایشان برای شرارت می‌دود و به جهت ریختن خون می‌شتابد.
17 به تحقیق، گستردن دام در نظر هر بالداری بی‌فایده است.
18 لیکن ایشان به جهت خون خود کمین می‌سازند، و برای جان خویش پنهان می‌شوند.
19 همچنین است راههای هر کس که طّماع سود باشد، که آن جان مالک خود را هلاک می‌سازد.
20 حکمت در بیرون ندا می‌دهد و در شوارع عام آواز خود را بلند می‌کند.
21 در سر چهارراهها در دهنه دروازه‌ها می‌خواند و در شهر به سخنان خود متّکلم می‌شود
22 که «ای جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید داشت؟ و تا به کی مستهزئین از استهزا شادی می‌کنند و احمقان از معرفت نفرت می‌نمایند؟
23 به سبب عتاب من بازگشت نمایید. اینک روح خود را بر شما افاضه خواهم نمود و کلمات خود را بر شما اعلام خواهم کرد.
24 زیرا که چون خواندم، شما ابا نمودید و دستهای خود را افراشتم و کسی اعتنا نکرد.
25 بلکه تمامی نصیحت مرا ترک نمودید و توبیخ مرا نخواستید.
26 پس من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید و چون ترس بر شما مستولی شود استهزا خواهم نمود.
27 چون‌خوف مثل باد تند بر شما عارض شود، و مصیبت مثل گردباد به شما دررسد، حینی که تنگی و ضیق بر شما آید.
28 آنگاه مرا خواهند خواند لیکن اجابت نخواهم کرد، و صبحگاهان مرا جستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند یافت.
29 چونکه معرفت را مکروه داشتند، و ترس خداوند را اختیار ننمودند،
30 و نصیحت مرا پسند نکردند، و تمامی توبیخ مرا خوار شمردند،
31 بنابراین، از میوه طریق خود خواهند خورد، و از تدابیر خویش سیر خواهند شد.
32 زیرا که ارتدادِ جاهلان، ایشان را خواهد کشت و راحتِ غافلانه احمقان، ایشان را هلاک خواهد ساخت.
33 اما هر که مرا بشنود در امنّیت ساکن خواهد بود، و از ترس بلا مستریح خواهد ماند.»
