آیاتی از کتاب قرآن کریم

آیا همین نشانه برای آنها کافی نیست که علمای بنی اسرائیل بخوبی از آن آگاهند؟! (197)

از کسانی که دین خود را پراکنده ساختند و به دسته‏ها و گروه‏ها تقسیم شدند! و (عجب اینکه) هر گروهی به آنچه نزد آنهاست (دلبسته و) خوشحالند! (32)

شما را چه شده که از هم یاری نمی‏طلبید؟! (25)

(اصلا) چرا سخن نمی‏گویید؟!» (92)

و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‏دهد; و هر کس بر خدا توکل کند، کفایت امرش را می‏کند; خداوند فرمان خود را به انجام می‏رساند; و خدا برای هر چیزی اندازه‏ای قرار داده است! (3)

آیا آنها روی زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانی که پیش از آنان بودند چگونه بود؟! آنها در قدرت و ایجاد آثار مهم در زمین از اینها برتر بودند; ولی خداوند ایشان را به گناهانشان گرفت، و در برابر عذاب او مدافعی نداشتند! (21)

و فرعون گفت: «بگذارید موسی را بکشم، و او پروردگارش را بخواند (تا نجاتش دهد)! زیرا من می‏ترسم که آیین شما را دگرگون سازد، و یا در این سرزمین فساد بر پا کند!» (26)

پیش از این یوسف دلایل روشن برای شما آورد، ولی شما همچنان در آنچه او برای شما آورده بود تردید داشتید; تا زمانی که از دنیا رفت، گفتید: هرگز خداوند بعد از او پیامبری مبعوث نخواهد کرد! این گونه خداوند هر اسرافکار تردیدکننده‏ای را گمراه می‏سازد! (34)

آیا ندیدی کسانی را که در آیات خدا مجادله می‏کنند، چگونه از راه حق منحرف می شوند؟! (69)