فانوس-136

15-مسخره کردن تمسخر بی حرمتی.نفهمیدن هست. فهم یعنی ریشه ی دانستن آنچه گفته شده.روکش آن برداشت شخصی.خیریت یعنی خیر خواستن و اولویت.

16-ساختن از درون خانواده به جامعه هست.اما زخم زبان عقده گشایی.مرحم شدن به هم یعنی درست حرف زدن با اندیشه هست نه با خشم.

17-اگر باور کنیم انسانها تفکر دارند و اگر دانش در امورات زیاد شود بشریت از فاصله طبقاتی تفکرات به هم زیستی مسالمت آمیز  ساخته میشوند.

18-انسان حقیقت طلب چشم باز  و تفکر وسیع دارد.انسان چشم بسته جلوی پایش را نگاه میکند اما انسان چشم باز  سرانجام درست برای همه میخواهد..

19-مشکل چشم های بسته آنست که نمیدانند زنجیره انسانی یک زنجیره خدایی مسلط بر انسانی دارد که حقایق را بسط بشریت جهان میکند.

20-اگر ملکوت از زمین به آسمان میرسد پل هست.حیف پلی را خراب کردن و نرسیدن به پل بی زوال الهی  که میانه آن کوله بار اعمال انسانی هست.

21-حقیقت سرانجام باز میشود.حیف از وقتی که باز شود و نکوهش باشد.گاهی اتفاقات در یک لحظه رخ میدهند.و آدمها در فکر یک زمان طولانی شاید بیندیشند.

21-هیچ قدرت بشری بر خواست خداوند غالب نمی آید مگر بر نابودی بشریت که اول سختی های طاقت فرسای نابود کنندگان هست.