انجیل

35  امّا حکمت از جمیع فرزندان خود مَصَدَّق می‌شود.

انجیل

23  و خوشابحال کسی که در من لغزش نخورد.

انجیل

31  و از او استدعا کردند که ایشان را نفرماید که به هاویه روند.

انجیل

39  که ناگاه روحی او را می‌گیرد و دفعهًٔ صیحه می‌زند و کف کرده مصروع می‌شود و او را فشرده، به دشواری رها می‌کند.

انجیل

34  و این سخن هنوز بر زبانش می‌بود که ناگاه ابری پدیدار شده، بر ایشان سایه افکند و چون داخل ابر می‌شدند، ترسان گردیدند.