8 از آن جهت، آن مزرعه تا امروز بحَقْلُالدَّم مشهور است.
39 و کی تو را مریض یا محبوس یافتیم تا عیادتت کنیم؟
44 لهذا شما نیز حاضر باشید، زیرا در ساعتی که گمان نبرید، پسر انسان میآید.
7 پادشاه چون شنید، غضب نموده، لشکریان خود را فرستاده، آن قاتلان را به قتل رسانید و شهر ایشان را بسوخت.
13 و اگر اتّفاقاً آن را دریابد، هرآینه به شما میگویم بر آن یکی بیشتر شادی میکند از آن نود و نه که گم نشدهاند.
23 امّا او برگشته، پطرس را گفت، دور شو از من ای شیطان زیرا که باعث لغزش من میباشی، زیرا نه امور الٰهی را، بلکه امور انسانی را تفکّر میکنی!
14 و در حقّ ایشان نبوّت اشعیا تمام میشود که میگوید، به سمع خواهید شنید و نخواهید فهمید و نظر کرده، خواهید نگریست و نخواهید دید.
18 اینک، بندهٔ من که او را برگزیدم و حبیب من که خاطرم از وی خرسند است. روح خود را بر وی خواهم نهاد تا انصاف را بر امّتها اشتهار نماید.
20 زیرا گوینده شما نیستید، بلکه روح پدر شما، در شما گوینده است.
27 آنچه در تاریکی به شما میگویم، در روشنایی بگویید، و آنچه در گوش شنوید بر بامها موعظه کنید.
7 سؤال کنید که به شما داده خواهد شد؛ بطلبید که خواهید یافت؛ بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد.
15 و چراغ را نمیافروزند تا آن را زیر پیمانه نهند، بلکه تا بر چراغدان گذارند؛ آنگاه به همهٔ کسانی که در خانه باشند، روشنایی میبخشد.
44 امّا من به شما میگویم که دشمنان خود را محبّت نمایید و برای لعنکنندگان خود برکت بطلبید و به آنانی که از شما نفرت کنند، احسان کنید و به هر که به شما فحش دهد و جفا رساند، دعای خیر کنید،
3 سلام برسانید به پَرِسْکّلا و اَکیلا، همکاران من در مسیح عیسی
10 و اَپَلّیس آزموده شده در مسیح را سلام برسانید و اهل خانهٔ اَرَسْتُبُولُسْ را سلام برسانید.
4 زیرا همچنان که در یک بدن اعضای بسیار داریم و هر عضوی را یک کار نیست،
19 ای محبوبان انتقام خود را مکشید بلکه خشم را مهلت دهید، زیرا مکتوب است خداوند میگوید که انتقام از آن من است من جزا خواهم داد.
18 زیرا هر که در این امور خدمت مسیح را کند، پسندیده خدا و مقبول مردم است.
19 به قوّت آیات و معجزات و به قوّت روح خدا. بهحدّی که از اورشلیم دور زده تا به اَلیرِکُون بشارت مسیح را تکمیل نمودم.
3 زیرا راضی هم میبودم که خود از مسیح محروم شوم در راه برادرانم که بحسب جسم خویشان منند،
14 پس چه گوییم؟ آیا نزد خدا بیانصافی است؟ حاشا!
19 پس مرا میگویی، دیگر چرا ملامت میکند؟ زیرا کیست که با ارادهٔ او مقاومت نموده باشد؟
28 زیرا خداوند کلام خود را تمام و منقطع ساخته، بر زمین به عمل خواهد آورد.
3 زیرا که چون عدالت خدا را نشناخته، میخواستند عدالت خود را ثابت کنند، مطیع عدالت خدا نگشتند.
14 پس چگونه بخوانند کسی را که به او ایمان نیاوردهاند؟ و چگونه ایمان آورند به کسی که خبر او را نشنیدهاند؟ و چگونه بشنوند بدون واعظ؟
21 امّا در حقّ اسرائیل میگوید، تمام روز دستهای خود را دراز کردم به سوی قومی نامطیع و مخالف.
4 خدایا مرا از دست شریر برهان و از کف بدکار و ظالم.
7 در زمان او صالحان خواهند شکفت و وفور سلامتی خواهد بود، مادامی که ماه نیست نگردد.
15 اگر میگفتم که چنین سخن گویم، هر آینه بر طبقهٔ فرزندان تو خیانت میکردم.
25 کیست برای من در آسمان؟ و غیر از تو هیچ چیز را در زمین نمیخواهم.
5 پدر یتیمان و داور بیوه زنان، خداست در مسکن قدسخود!
12 ملوک لشکرها فرار کرده، منهزم میشوند و زنی که در خانه مانده است، غارت را تقسیم میکند.
4 آنانی که بیسبب از من نفرت دارند، از مویهای سرم زیادهاند و دشمنانِ ناحقِ من که قصد هلاکت من دارند زورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم.
14 مرا از خَلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و از نفرتکنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم.
10 پشتههایش را سیراب میکنی و مرزهایش را پست میسازی. به بارشها آن را شاداب مینمایی. نباتاتش را برکت میدهی.
6 او تنها صخره و نجات من است و قلعهٔ بلند من تا جنبش نخورم.
7 زیرا تو مددکار من بودهای و زیر سایهٔ بالهای تو شادی خواهم کرد.
4 بیقصورِ من میشتابند و خود را آماده میکنند. پس برای ملاقات من بیدار شو و ببین.
12 زیرا دشمن نبود که مرا ملامت میکرد والاّ تحمل میکردم؛ و خصم من نبود کهبر من سربلندی مینمود؛ والاّ خود را از وی پنهان میساختم،
8 شادی و خرمی را به من بشنوان تا استخوانهایی که کوبیدهای به وجد آید.
17 قربانیهای خدا روح شکسته است. خدایا دل شکسته و کوبیده را خوار نخواهی شمرد.
15 لیکن خدا جان مرا ازدست هاویه نجات خواهد داد زیرا که مرا خواهد گرفت، سلاه.
8 خدا بر امّتها سلطنت میکند. خدا بر تخت قدس خود نشسته است.
5 ایشان چون دیدند متعجب گردیدند. و در حیرت افتاده، فرار کردند.
4 و به کبریایی خود سوار شده، غالب شو بجهت راستی و حلم و عدالت؛ و دست راستت چیزهای ترسناک را به تو خواهد آموخت.
22 هر آینه به خاطر تو تمامی روز کشتهمیشویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده میشویم.
8 که حادثهای مهلک بر او ریخته شده است. و حال که خوابیده است دیگر نخواهد برخاست.
7 و الآن ای خداوند برای چه منتظر باشم؟ امید من بر تو میباشد.
12 ای خداوند دعای مرا بشنو و به فریادم گوش بده و از اشکهایم ساکت مباش، زیرا که من غریب هستم در نزد تو و نزیل هستم مثل جمیع پدران خود.
14 آنانی که قصد هلاکت جان من دارند، جمیعاً خجل و شرمنده شوند، و آنانی که در بدیِ من رغبت دارند، به عقب برگردانیده و رسوا گردند.
16 نعمتِ اندکِ یک مرد صالح بهتر است، از اندوختههای شریران کثیر.
6 این مسکین فریاد کرد و خداوند او را شنید و او را از تمامیِ تنگیهایش رهایی بخشید.
15 چشمان خداوند بسوی صالحان است و گوشهای وی بسوی فریاد ایشان.
15 وقتهای من در دست تو میباشد. مرا از دست دشمنانم و جفاکنندگانم خلاصی ده.
9 قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارک فرما. ایشان را رعایت کن و برافراز تا ابدالآباد.
4 او که پاک دست و صافدل باشد، که جان خود را به بطالت ندهد و قسم دروغ نخورد.
4 ای خداوند، طریقهای خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.
20 جانم را حفظ کن و مرا رهایی ده تا خجل نشوم زیرا بر تو توکل دارم.
6 و امّا من کِرم هستم و انسان نی؛ عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شدهٔ قوم.
12 گاوان نرِ بسیار دور مرا گرفتهاند؛ زورمندان باشان مرا احاطه کردهاند.
4 که در نظر خود حقیر و خوار است و آنانی را که از خداوند میترسند مکرم میدارد؛ و قسم به ضرر خود میخورد و تغییر نمیدهد.
11 الآن قدمهای ما را احاطه کردهاند، و چشمان خود را دوختهاند تا ما را به زمین بیندازند.
3 امّا بدانید که خداوند مرد صالح را برای خود انتخاب کرده است، و چون او را بخوانم خداوند خواهد شنید.
10 ای خدا، ایشان را ملزم ساز تا بهسبب مشورتهای خود بیفتند، و به کثرت خطایای ایشان، ایشان را دور انداز زیرا که بر تو فتنه کردهاند،
9 خداوند استغاثهٔ مرا شنیده است. خداوند دعای مرا اجابت خواهد نمود.
1 چرا امّتها شورش نمودهاند و طوائف در باطل تفکر میکنند؟
3 که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خود بیندازیم.
3 لیکن تو ای خداوند گرداگرد من سپر هستی، جلال من و فرازندهٔ سر من.
((قرآن ))
که انسانها همه در زیانند; (2)
به مالک و حاکم مردم، (2)
خداوندی است که همه نیازمندان قصد او میکنند; (2)
هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورد به حالش سودی نبخشید! (2)
بگو: ای کافران! (1)
ما به تو کوثر ( خیر و برکت فراوان) عطا کردیم! (1)
چنین نیست که میپندارد; بزودی در «حطمه» ( آتشی خردکننده) پرتاب میشود! (4)
افزون طلبی (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل نموده) است. (1)
و چه حادثه کوبندهای! (2)
چرا که پروردگارت به او وحی کرده است! (5)
پیامبری از سوی خدا (بیاید) که صحیفههای پاکی را (بر آنها) بخواند، (2)
شب قدر بهتر از هزار ماه است! (3)
به من خبر ده آیا کسی که نهی میکند، (9)
که ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم، (4)
به یقین با (هر) سختی آسانی است! (5)
و تو را فقیر یافت و بینیاز نمود، (8)
که سعی و تلاش شما مختلف است: (4)
و قسم به آسمان و کسی که آسمان را بنا کرده، (5)
آیا او گمان میکند که هیچ کس نمیتواند بر او دست یابد؟! (5)
و به شب، هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت میکند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (4)
آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شدهاند (و نتیجهای عایدشان نشده است)، (3)
و همان که اندازهگیری کرد و هدایت نمود، (3)
مسلما او ( خدائی که انسان را از چنین چیز پستی آفرید) میتواند او را بازگرداند! (8)
هنگامی که در کنار آن نشسته بودند، (6)
پس کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شود، (7)
تو چه میدانی «سجین» چیست؟ (8)
همان خدایی که تو را آفرید و سامان داد و منظم ساخت، (7)
و در آن هنگام که دریاها برافروخته شوند، (6)
اما کسی که به سراغ تو میآید و کوشش میکند، (8)
و چشمهای آنان از شدت ترس فروافتاده است! (9)
و سوگند به آنها که آیات بیدارگر (الهی) را (به انبیا) القا مینمایند، (5)
ما از پروردگارمان خائفیم در آن روزی که عبوس و سخت است! (10)
(از این رو) میپرسد: «قیامت کی خواهد بود»! (6)
و بخاطر پروردگارت شکیبایی کن! (7)
یا بر نصف آن بیفزا، و قرآن را با دقت و تامل بخوان; (4)
و اینکه ما گمان میکردیم که انس و جن هرگز بر خدا دروغ نمیبندند! (5)
و اینکه اگر آنها ( جن و انس) در راه (ایمان) استقامت ورزند، با آب فراوان سیرابشان میکنیم! (16)
اما هرگز چنین نیست (که با اینها بتوان نجات یافت، آری) شعلههای سوزان آتش است، (15)
و با فرستاده پروردگارشان مخالفت کردند; و خداوند (نیز) آنها را به عذاب شدیدی گرفتار ساخت! (10)
آنها دوست دارند نرمش نشان دهی تا آنها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشی توام با انحراف از مسیر حق)! (9)
بار دیگر (به عالم هستی) نگاه کن، سرانجام چشمانت (در جستجوی خلل و نقصان ناکام مانده) به سوی تو باز میگردد در حالی که خسته و ناتوان است! (4)
ای کسانی که ایمان آوردهاید خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسانها و سنگهاست نگه دارید; آتشی که فرشتگانی بر آن گمارده شده که خشن و سختگیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمیکنند و آنچه را فرمان داده شدهاند (به طور کامل) اجرا مینمایند! (6)
و چون عده آنها سرآمد، آنها را بطرز شایستهای نگه دارید یا بطرز شایستهای از آنان جدا شوید; و دو مرد عادل از خودتان را گواه گیرید; و شهادت را برای خدا برپا دارید; این چیزی است که مؤمنان به خدا و روز قیامت به آن اندرز داده میشوند! و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم میکند، (2)
آیا خبر کسانی که پیش از این کافر شدند به شما نرسیده است؟! (آری) آنها طعم کیفر گناهان بزرگ خود را چشیدند; و عذاب دردناک برای آنهاست! (5)
هنگامی که آنها را میبینی، جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو میبرد; و اگر سخن بگویند، به سخنانشان گوش فرا میدهی; اما گویی چوبهای خشکی هستند که به دیوار تکیه داده شدهاند! هر فریادی از هر جا بلند شود بر ضد خود میپندارند; آنها دشمنان واقعی تو هستند، پس از آنان بر حذر باش! خداوند آنها را بکشد، چگونه از حق منحرف میشوند؟! (4)
ولی آنان هرگز تمنای مرگ نمیکنند بخاطراعمالی که از پیش فرستادهاند; و خداوند ظالمان را بخوبی میشناسد! (7)
اگر آنها بر شما مسلط شوند، دشمنانتان خواهند بود و دست و زبان خود را به بدی کردن نسبت به شما میگشایند، و دوست دارند شما به کفر بازگردید! (2)
و آنچه را خدا از آنان ( یهود) به رسولش بازگردانده (و بخشیده) چیزی است که شما برای به دست آوردن آن (زحمتی نکشیدید،) نه اسبی تاختید و نه شتری; ولی خداوند رسولان خود را بر هر کس بخواهد مسلط میسازد; و خدا بر هر چیز توانا است! (6)
آیا نمیدانی که خداوند آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است میداند; هیچ گاه سه نفر با هم نجوا نمیکنند مگر اینکه خداوند چهارمین آنهاست، و هیچ گاه پنج نفر با هم نجوا نمیکنند مگر اینکه خداوند ششمین آنهاست، و نه تعدادی کمتر و نه بیشتر از آن مگر اینکه او همراه آنهاست هر جا که باشند، سپس روز قیامت آنها را از اعمالشان آگاه میسازد، چرا که خداوند به هر چیزی داناست! (7)
(نخست) سعادتمندان و خجستگان (هستند); چه سعادتمندان و خجستگانی! (8)
همچون مروارید در صدف پنهان! (23)
پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد. (9)
و کمی عطا کرد، و از بیشتر امساک نمود! (34)
که عذاب پروردگارت واقع میشود، (7)
(آری سوگند به همه اینها) که آنچه به شما وعده شده قطعا راست است; (5)
و بدانید رسول خدا در میان شماست; هرگاه در بسیاری از کارها از شما اطاعت کند، به مشقت خواهید افتاد; ولی خداوند ایمان را محبوب شما قرار داده و آن را در دلهایتان زینت بخشیده، و (به عکس) کفر و فسق و گناه را منفورتان قرار داده است; کسانی که دارای این صفاتند هدایت یافتگانند! (7)
لشکریان آسمانها و زمین تنها از آن خداست; و خداوند شکستناپذیر و حکیم است.! (7)
به آنان بگو: «این معبودهایی را که غیر از خدا پرستش میکنید به من نشان دهید چه چیزی از زمین را آفریدهاند، یا شرکتی در آفرینش آسمانها دارند؟ کتابی آسمانی پیش از این، یا اثر علمی از گذشتگان برای من بیاورید (که دلیل صدق گفتار شما باشد) اگر راست میگویید!» (4)
و پشت سرشان دوزخ است; و هرگز آنچه رابه دست آوردهاند آنها را (از عذاب الهی) رهایی نمیبخشد، و نه اولیایی که غیر از خدا برای خود برگزیدند (مایه نجاتشان خواهند بود); و عذاب بزرگی برای آنهاست! (10)
چگونه: و از کجا متذکر میشوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! (13)
و ما به سوی پروردگارمان بازمیگردیم!» (14)
و این گونه فرمان پروردگارت درباره کسانی که کافر شدند مسلم شده که آنها همه اهل آتشند! (6)
آنچه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنان موجود است; و این است جزای نیکوکاران! (34)
و میگویند: «این فقط سحری آشکار است! (15)
آیا کسی که عمل بدش برای او آراسته شده و آن را خوب و زیبا میبیند (همانند کسی است که واقع را آنچنان که هست مییابد)؟! خداوند هر کس را بخواهد گمراه می سازد و هر کس را بخواهد هدایت میکند; پس جانت به خاطر شدت تاسف بر آنان از دست نرود; خداوند به آنچه انجام میدهند داناست! (8)
آیا به آنچه پیش رو و پشت سر آنان از آسمان و زمین قرار دارد نگاه نکردند (تا به قدرت خدا بر همه چیز واقف شوند)؟! اگر ما بخواهیم آنها را (با یک زمینلرزه) در زمین فرومیبریم، یا قطعههایی از سنگهای آسمانی را بر آنها فرومیریزیم; در این نشانهای است (بر قدرت خدا) برای هر بنده توبهکار! (9)
(به خاطر آور) هنگامی را که از پیامبران پیمان گرفتیم، و (همچنین) از تو و از نوح و ابراهیم و موسی و عیسی بن مریم، و ما از همه آنان پیمان محکمی گرفتیم (که در ادای مسؤولیت تبلیغ و رسالت کوتاهی نکنند)! (7)
و اگر ببینی مجرمان را هنگامی که در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افکنده، میگویند: سخللّهپروردگارا! آنچه وعده کرده بودی دیدیم و شنیدیم; ما را بازگردان تا کار شایستهای انجام دهیم; ما (به قیامت) یقین داریم!» (12)
آیا در زمین گردش نکردند تا ببینند عاقبت کسانی که قبل از آنان بودند چگونه بود؟! آنها نیرومندتر از اینان بودند، و زمین را (برای زراعت و آبادی)بیش از اینان دگرگون ساختند و آباد کردند، و پیامبرانشان با دلایل روشن بهسراغشان آمدند (اما آنها انکار کردند و کیفر خود را دیدند); خداوند هرگز به آنان ستم نکرد، آنها به خودشان ستم میکردند! (9)
ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، و اگر آن دو (مشرک باشند و) تلاش کنند که برای من همتایی قائل شوی که به آن علم نداری، از آنها پیروی مکن! بازگشت شما به سوی من است، و شما را از آنچه انجام میدادید با خبر خواهم ساخت! (8)
پروردگار تو هر چه بخواهد میآفریند، و هر چه بخواهد برمیگزیند; آنان (در برابر او) اختیاری ندارند; منزه است خداوند، و برتر است از همتایانی که برای او قائل میشوند! (68)
من زنی را دیدم که بر آنان حکومت میکند، و همه چیز در اختیار دارد، و (به خصوص) تخت عظیمی دارد! (23)
و آنان (به اعتقاد خودشان) بر گردن من گناهی دارند; میترسم مرا بکشند (و این رسالت به پایان نرسد)! (14)
ببین چگونه برای تو مثلها زدند و گمراه شدند، آن گونه که قدرت پیدا کردن راه را ندارند! (9)
و اگر فضل و رحمت خدا شامل حال شما نبود و اینکه او توبهپذیر و حکیم است (بسیاری از شما گرفتار مجازات سخت الهی میشدید)! (10)
سپس شما بعد از آن میمیرید; (15)
خداوند کسانی را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند، در باغهایی از بهشت وارد میکند که از زیر درختانش نهرها جاری است; آنان با دستبندهایی از طلا و مروارید زینت میشوند; و در آنجا لباسهایشان از حریر است. (23)
ما بر شما کتابی نازل کردیم که وسیله تذکر (و بیداری) شما در آن است! آیا نمیفهمید؟! (10)
گفت: «پس تکلیف نسلهای گذشته (که به اینها ایمان نداشتند) چه خواهد شد؟!» (51)
و بر خداست که راه راست را (به بندگان) نشان دهد; اما بعضی از راهها بیراهه است! و اگر خدا بخواهد، همه شما را (به اجبار) هدایت میکند (;ولی اجبار سودی ندارد). (9)
و اگر دری از آسمان به روی آنان بگشاییم، و آنها پیوسته در آن بالا روند... (14)
و (همچنین به خاطر بیاورید) هنگامی را که پروردگارتان اعلام داشت: «اگر شکرگزاری کنید، (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود; و اگر ناسپاسی کنید، مجازاتم شدید است!» (7)
آیا کسی که بالای سر همه ایستاده، (و حافظ و نگهبان و مراقب همه است،) و اعمال همه را میبییند (،همچون کسی است که هیچ یک از این صفات را ندارد)؟! آنان برای خدا همتایانی قرار دادند; بگو: «آنها را نام ببرید! آیا چیزی را به او خبر میدهید که از وجود آن در روی زمین بیخبر است، یا سخنان ظاهری (و تو خالی) میگویید؟!» (نه، شریکی برای خدا وجود ندارد;) بلکه در نظر کافران، دروغهایشان زینت داده شده، (و بر اثر ناپاکی درون، چنین میپندارند که واقعیتی دارد;) و آنها از راه (خدا) بازداشته شدهاند; و هر کس را خدا گمراه کند، راهنمایی برای او وجود نخواهد داشت! (33)
سپس خداوند -بعد از آن- توبه هر کس را بخواهد (و شایسته بداند)، میپذیرد; و خداوند آمرزنده و مهربان است. (27)