فصل 19
1 فقیری که در کاملیت خود سالک است،از دروغگویی که احمق باشد بهتر است.
2 دلی نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هر که به پایهای خویش می‌شتابد گناه می‌کند.
3 حماقت انسان، راه او را کج می‌سازد، و دلش از خداوند خشمناک می‌شود.
4 توانگری دوستان بسیار پیدا می‌کند، اما فقیر از دوستان خود جدا می‌شود.
5 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و کسی که به دروغ تنطّق کند رهایی نخواهد یافت.
6 بسیاری پیش امیران تذلّل می‌نمایند، و همه کس دوست بذل‌کننده است.
7 جمیع برادران مرد فقیر از او نفرت دارند، و به طریق اولی دوستانش از او دور می‌شوند، ایشان را به سخنان، تعاقب می‌کند و نیستند.
8 هر که حکمت را تحصیل کند جان خود را دوست دارد. و هر که فطانت را نگاه دارد، سعادتمندی خواهد یافت.
9 شاهد دروغگو بی‌سزا نخواهد ماند، و هر که به کذب تنطق نماید هلاک خواهد گردید.
10 عیش و عشرت احمق را نمی‌شاید، تا چه رسد به غلامی که بر نجبا حکمرانی می‌کند.
11 عقل انسان خشم او را نگاه می‌دارد، و گذشتن از تقصیر جلال او است.
12 خشم پادشاه مثل غرّش شیر است، و رضامندی او مثل شبنم بر گیاه است.
13 پسر جاهل باعث الم پدرش است، و نزاعهای زن مثل آبی است که دائم در چکیدن باشد.
14 خانه و دولت ارث اجدادی است، اما زوجه عاقله از جانب خداوند است.
15 کاهلی خواب سنگین می‌آورد، و شخص اهمال‌کار، گرسنه خواهد ماند.
16 هر که حکم را نگاه دارد جان خویش را محافظت می‌نماید، اما هر که طریق خود را سبک گیرد، خواهد مرد.
17 هر که بر فقیر ترحّم نماید به خداوند قرض می‌دهد، و احسان او را به او ردّ خواهد نمود.
18 پسر خود را تأدیب نما زیرا که امید هست، اما خود را به کشتن او وامدار.
19 شخص تندخو متحمّل عقوبت خواهد شد، زیرا اگر او را خلاصی دهی آن را باید مکرّر بجا آوری.
20 پند را بشنو و تأدیب را قبول نما، تا در عاقبت خود حکیم بشوی.
21 فکرهای بسیار در دل انسان است، اما آنچه ثابت مانَدْ مشورت خداوند است.
22 زینت انسان احسان او است، و فقیر از دروغگو بهتر است.
23 ترس خداوند مؤدّی به حیات است، و هر که آن را دارد در سیری ساکن می‌ماند، و به هیچ بلا گرفتار نخواهد شد.
24 مرد کاهل دست خود را در بغلش پنهان می‌کند، و آن را هم به دهان خود برنمی‌آورد.
25 استهزاکننده را تأدیب کن تا جاهلان زیرک شوند، و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت را درک خواهد نمود.
26 هر که بر پدر خود ستم کند و مادرش را براند، پسری است که رسوایی و خجالت می‌آورد.
27 ای پسرِ من شنیدن تعلیمی را ترک نما که تو را از کلام معرفت گمراه می‌سازد.
28 شاهد لئیم انصاف را استهزا می‌کند، و دهان شریران گناه را می‌بلعد.
29 قصاص به جهت استهزاکنندگان مهیا است، و تازیانه‌ها برای پشت احمقان.
