فانوس-55

/با یاری  خداوند  مهربان و خداوند خوبی ها و عدالت ها و راستی ها/

آموزه خوب ابلیس را خشمناک میکند. ابلیس نمیخواهد مخلوقات خدا سر منزل درستی گیرند هر امر خوبی را یا تداخل بد میکند یا وقفه میکند یا شک میندازد یا سعی بر خراب کردن آن میکند نیرویی که در صف ابلیس قرار گیرد در همان صف به منزلگاه بدی میرسد و هر نیرویی که در صف خداوند قرار گیرد به سر منزل نیکویی و روشنایی میرسد.عدالت خداوند عدالتی هست بر پایه دانایی کل او و عدالتی که انسان از خدا طلبکاری میکند عدالتی بر پایه وسعت تفکر دانش دانایی خود. کدام یک کفه اش سنگین هست دانایی خدا که اگر یک آن انسانی باشد بینهایت آن دانایی خداست.پس خداوند میداند که هر اتفاقی در جهان بشری علت و اتفاق آن چیست؟و هر علت و اتفاقی و ظلمی و مهربانی را میداند.ریز آن را میداند.و انسانی ریز و امورات را نمیداند یا حدس میزند یا فکر میکند علت آنست. یا تفکر میکند اما به همه آن نمیرسد.چون خداوند دانای دقایق ها و ساعت های رفته و نیامده هست.حال انسانی ساعت بعد خود را نمیداند اما خدا میداند پس ظرف بزرگ آن خداوند هست به مقدوراتی که ارزانی دارد.این ارزانی مسائل و اتفاقات ارزانی داشتن خداوند هست.زیرا اگر انسانی گوید من آن را میدانم خود را دانای کل میداند اما از ظرف بزرگ هر چه ریخته شود در دانش پر شدن این ظرف بزرگ هست که وسعت آن زیادست و دانای کل هست و طبق این ارزانی هست که انسان میگوید خداوند مکشوفات. و مسائلی را در کتب بر آینده گفته هست.نه شخص بلکه خداوند.اگر شد من منیت هست اگر شد خداوند میشود دانش بیکران خدا بر آن شخص.پس هر چه در این امر شما ظرفیت داشته باشید خداوند در ظرف شما دانش آن را میگذارد والا در ظرفی که گنجایش ندارد سر ریز و باعث تباهی بشریت میشود خداوند ظرفیت وجودی اشخاص را میداند و به همان میزان میدهد زیرا بیش از آن میزان شخص توانایی ظرفیت آن را ندارد یا ظرفیت او همان میزان هست یا ظرفیت سازی خود میکند و پرتر میشود در اتصال خدا.