
خط خطیهایم را با چشمانت رنگین کمان کن
تو سخت درگیر و دار فراموشی هستی
اینجا یکی دو خطی برایم اشک بریز
با قلمم بعد از نگاهت رنگین کمان میشوم
در باران چشمانت سخت خیسم
کمی برگرد اینجا، سخت شکننده شده است هوایش
من مردی در آستانهی فصل سردم
برگرد...
(حسام الدین شفیعیان)