درون کلمات

درون کلمات گم میشوم

یک سبد شعر از غم میشوم

خود را در کلمات حل میکنم

گاهی خود را هم درون خود گم میکنم

باورم هست که حجم کلمات تنهایی ست

گاهی چند کلمه را جمله از هم میکنم

شعر را چون آجری بالا و پایین میکنم

ضرب بر خشت گلی پیکره را از نو بنای خشت دیگر میکنم

خشت را در خشت نو باز همان خشت کهنه میکنم

نو به نو نو میکنم ضرب بر آهنگ میکنم

شاید این قصه را هم خیالی طرح قالی میکنم

شعر را برای خواندن چراغانی میکنم

در درونم غوغایی هست غمها را درون طرح قالی چون به شعری طرح عالی میکنم

نقطه ها را نقطه نقطه اشک را در خود بارانی از کلمات مبهم میکنم

حسام الدین شفیعیان